هر هفته یك فیلم كوتاه در مهر؛
گرانیت استعاره ای از مقاومت و رنج زن امروزی است
به گزارش کیت هنری، مونا عزیز کارگردان فیلم کوتاه گرانیت ضمن اشاره به تمثیل و استعاره در این فیلم، اظهار داشت که زنان در جامعه امروز تحت فشارهای مختلفی قرار دارند.
مونا عزیز کارگردان فیلم کوتاه «گرانیت» در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با مبحث فیلمش بیان نمود: داستان فیلم از یک دغدغه شخصی برمی خاست. این فیلم در رابطه با فشارهایی است که به زنان در اثر ایفای نقش های مختلف در جامعه وارد می شود و آنها باید خیلی مبارزه کنند تا بتوانند نقش یک همسر، مادر و هنرمند را ایفا کنند. در «گرانیت» زن قصه تحت فشارهای مالی هم قرار دارد و سکانس آخر تمثیل و نمادی از اتفاقی است که در این فرایند رخ می دهد. در سکانس پایانی فیلم، شاهد سنگ های گرانیت آویزان شده ای هستیم که اسید به آرامی روی آنها می ریزد. در این لحظه، صدای راوی به ما یادآوری می کند که این سنگ ها با وجود زیبایی و استقامت ظاهری شان، لبه های تیزی دارند و الان اسید درحال تحلیل بردن آنهاست. این تصویر بشکلی نمادین وضعیت شخصیت اصلی زن فیلم را بازتاب می دهد، زنی که با تمام زیبایی و سرسختی تحت فشارهای اجتماعی قرار دارد که آهسته آهسته وجودش را می خورد. وی در رابطه با نسبت این فیلم با جامعه اظهار داشت: این فیلم از دغدغه های شخصی من الهام گرفته است اما داستان آنرا میتوان به همه خانمهایی که می خواهند افراد فعال و مستقلی باشند، گسترش داد. بدون شک، زنان امروز نسبت به ۱۰ سال پیش بسیار بیشتر در زمینه های مختلف حضور دارند و حقوق بیشتری به دست آورده اند، چون برای آن مبارزه کرده اند. اما با توجه به این پیشرفت ها، گفتمان مردسالارانه هنوز در خیلی از جوامع وجود دارد. وقتی شما بعنوان یک زن، هم مادر هستید، هم همسر و هم یک فعال اجتماعی یا هنرمند، فشارهای زیادی را باید تحمل کنید.
وی افزود: در یکی از صحنه های فیلم، مردی مهندس در یک کافه با نگاهی تحقیرآمیز و غیرانسانی می کوشد از زنِ هنرمند خرید کند. این نگاه برای ما زنان اتفاقی عادی و روزمره است، شاید حتی هفته ای سه بار با چنین رفتارهایی مواجه شویم. آنقدر این مسئله تکرار شده است که دیگر حتی در رابطه با اش حرف هم نمی زنیم، درحالی که هنوز داریم از آن صدمه می بینیم. عزیز در رابطه با بازخورد مخاطبان نسبت به این فیلم اظهار داشت: در رویارویی با اثرمان، ۲ گروه مخاطب را مشاهده کردیم؛ عده ای تنها با لایه سطحی داستان ارتباط برقرار کردند و چندان با تمثیل ها و نمادها همراه نشدند، اما گروهی دیگر عمیق تر به استعاره ها و نشانه های اثر واکنش نشان دادند. برای نمونه، در یکی از صحنه ها مرد جمله ای ساده به زن می گوید اما در پلان بعد تصویر چاقوی مرباخوری را می بینیم که زن درحال شستن آن است. این چاقو نمادی است از زخمی که آن جمله به ظاهر ساده می تواند بر جان زن بنشاند. به گمانم، جامعه ما هنوز راه درازی در پیش دارد تا بتوان مسایل زنان را بشکلی روشن و بی پرده بیان نمود. این مساله ربطی به فمینیسم یا جنبش های خاص ندارد. بااین حال، فکر می کنم فیلم توانسته بخشی از مخاطبان را همراه کند تا زن را در جایگاهی برابر با مرد ببینند.
کارگردان فیلم «گرانیت» در رابطه با نخستین تجربه کارگردانی اش بیان نمود: من دانش آموخته نقاشی از دانشگاه هستم و در تمام این سال هایی که به نقاشی مشغول بودم، همیشه علاقه عمیقی به سینما داشتم و به شکل جدی آنرا مطالعه می کردم. وقتی فرصتی پیش آمد تا بعنوان طراح صحنه و لباس در چند فیلم کوتاه همکاری کنم، این تجربه کمی اعتمادبه نفس در من ایجاد کرد. در سال ۱۴۰۰ دوره فیلمسازی رضا میرکریمی را گذراندم و فیلم نامه «گرانیت» را به او نشان دادم که مورد تاییدش قرار گرفت. به جهت اینکه بتوانم ارتباط بهتری با عوامل فیلم، بخصوص فیلمبردار برقرار کنم، برای سکانس ها و پلان های مهم استوری برد می کشیدم. فیلم نامه را در فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ نوشتم و چهار- پنج بار بازنویسی کردم. سر انجام در دی همان سال، فیلم را با بودجه شخصی ساختم که کار بسیار دشواری بود، چون اصرار داشتم از عوامل حرفه ای استفاده کنم. عزیز در ارتباط با علاقه اش به سینما اظهار داشت: من در سال ۱۳۸۰ وارد دانشگاه شدم و در دانشکده هنرهای زیبا رشته نقاشی را دنبال کردم. قبل از آن هم در هنرستان، گرافیک خوانده بودم. در همان دوران هنرستان، نزدیکی گرافیک به سینما توجه من را به این هنر جلب کرد و کم کم در آن غرق شدم. البته در آن سال ها دسترسی به منابع سینمایی کار سختی بود، چون اینترنت وجود نداشت. من از مجله فیلم استفاده می کردم، هرچند خیلی از کتاب های تخصصی سینما را که می خواندم، به درستی متوجه نمی شدم. برخی ناشران هم فیلم نامه های فیلمهای مطرح آن دوران مثل «پری» و «بانو» را منتشر می کردند که من مشتاقانه آنها را مطالعه می کردم. بعدها، در کنار تدریس تاریخ هنر، سینما را هم ادامه دادم و تا امروز هم در کلاس های تاریخ هنرم، از ارجاعات سینمایی بهره می گیرم.
وی در ارتباط با چالش های اقتصادی کار اظهار داشت: من فیلم «گرانیت» را با هزینه شخصی تولید کردم. بخشی از هزینه ها را دوستی تقبل کرد و بخش دیگری را از راه وام تأمین کردم. اما باید بگویم ساخت فیلم بشکل مستقل در شرایط فعلی واقعا دشوار است، بخصوص وقتی اصرار دارید از تیم حرفه ای استفاده کنید که طبیعتاً دستمزدهای بالایی هم دارند. کاش از کسانیکه توانسته اند با یکی دو کار خودشان را نشان دهند حمایت بیشتری می شد. البته میتوان کار سفارشی ساخت اما فیلم سفارشی برای من جایگاه هنری والایی ندارد. این کارگردان در انتها در رابطه با برنامه های آینده اش بیان نمود: در بهمن سال قبل با همکاری آقای فخرو کاری مشترک به نام «دردانه» را ساختم که در مراحل پس تولید قرار دارد و به زندگی پدر یک شهید می پردازد. یک فیلم نامه دیگر هم به انجمن سینمای جوانان عرضه کرده ایم که می خواهیم در این تابستان آنرا بسازیم. فیلم کوتاه «گرانیت» برنده جایزه بهترین فیلم درام از فستیوال داوید کشور ترکیه و همینطور بهترین کارگردانی از هشتمین دوره فستیوال Queen City Film Festival شده است. نیکی مظفری، علیرضا دیلمی، علی اصغر خطیب زاده، کژال ملکی، حمیدرضا کاشی بازیگران این فیلم هستند.
منبع: artkit.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کیت هنری در مورد این مطلب