ArtKit کیت هنری

تعرض به محوطه های بی حریم در مازندران

تعرض به محوطه های بی حریم در مازندران به گزارش کیت هنری، معاون میراث فرهنگی استان مازندران به تخلفاتی که در حریم آثار تاریخی این استان در حال وقوع است، پرداخت و اظهار داشت: شهرداری ها بدون هماهنگی با میراث فرهنگی، ضابطه در بافت های تاریخی را به نفع خود تغییر داده اند، در حالیکه ضوابط حریم قبلا ارجح بود و حکم قانون را داشت.


به دنبال اظهارات اخیر رئیس جمهور در رابطه با اهمیت و حساسیت تعیین حریم آثار تاریخی با تکیه بر اینکه اختلالی در کسب و کار و معاش مردم ایجاد نکند؛ مهدی عابدینی ـ معاون میراث فرهنگی استان مازندران ـ در رابطه با وضعیت حریم و عرصه آثار تاریخی این استان به ایسنا اظهار داشت: ۷۶۵ بنا و محوطه تاریخی در استان مازندران به ثبت رسیده است. حدود ۱۴۰ بنا داریم که ضابطه اختصاصی دارند و ضوابط عمومی حریم شامل مابقی بناها می شود، یعنی اگر بنایی ثبت ملی شده است و ضابطه اختصاصی حریم ندارد باید طبق ضابطه عمومی حریم با آن رفتار کرد، ازاین رو تمام بناهای ثبتی مازندران حریم دارند. تپه ها و محوطه ها بخش دیگری از آثار ثبتی ما محسوب می شوند که عرصه های آنها مشخص است، اما برای تعیین حریم احتیاج به گمانه زنی دیرینه شناسی دارند که مجوز و اعتبار آن باید از پژوهشکده دیرینه شناسی کشور صادر شود. واحد پژوهش ما هم اکنون چند سالی است که درخواست اعتبار برای تعیین حریم تپه ها و محوطه های این استان داده که متأسفانه مبلغی که باید، تخصیص نمی دهند و پروژه ها نیمه کاره مانده است.
او اضافه کرد: «تپه کلار» در کلاردشت نمونه ای از تپه های ثبتی استان مازندران است که احتیاج به تعیین فوری حریم دارد و خوشبختانه اعتبار این اقدام مصوب شده است. در گذشته در حریم این تپه مجوز تغییر کاربری غیراصولی داده شده بود و در اطراف آن باغ و زمینهای کشاورزی قرار داشت که با این تغییرکاربری های اشتباه، به زمینهای مسکونی تبدیل شد. این اقدام، حق غلطی را برای مالکان این زمین ها بوجود آورده است، برای مثال مالکی تغییر کاربری غیرمجازِ مسکونی گرفته و می خواهد ساخت وساز انجام دهد که میراث فرهنگی اجازه این کار را نمی دهد، چون زمین در عرصه تپه کلار قرار دارد و همین اتفاقات باعث می شود دید مردم به میراث فرهنگی بد شود.
عابدینی در رابطه با چالش های تعیین حریم و عرصه آثار تاریخی و فرهنگی در استان مازندران، اظهار داشت: بناهایی که تعیین حریم می شوند، تاییدیه وزارت خانه میراث فرهنگی را دارند، ازاین رو این حریم به درستی تعیین می شود. این در شرایطی است که در بعضی از این موارد چالش هایی پیش روی ماست، برای مثال شهر رامسر ضابطه حریم درجه یک دارد و سال ۱۳۸۰ حریم آن ابلاغ گردیده است. کاربری های این شهر تماما باغ بود، اما در سالهای بعد باغ ها را تغییرکاربری دادند و به زمین مسکونی تبدیل کردند و در حال حاضر ساخت وساز در حرایم صورت می گیرد که مغایر با قانون است. شهرداری هم به جای اینکه «قلع بنا» انجام دهد، پرونده های را به ماده ۱۰۰ می برد و رای به جریمه نقدی می دهد. این در شرایطی است که این کار غیرقانونی می باشد و ماده ۱۰ قانون پشتیبانی از بافت های تاریخی که قانون جمهوری اسلامی است حکم می کند که ساخت وسازهای بدون پروانه باید قلع بنا شوند، اما شهرداری ها ضابطه را به نفع خود تغییر داده اند، در حالیکه ضوابط حریم قبلا ارجح بود و خودش حکم قانون را داشت.
معاون میراث فرهنگی استان مازندران افزود: شهرداری همکاری لازم را با ما ندارد، برای مثال شهرداری ساری بدون هماهنگی با میراث فرهنگی و بدون تأیید شخصِ شهردار از سوی وزارت خانه میراث فرهنگی، «شهرداری بافت تاریخی» تأسیس کرده است و همین معضلی برای ما شده است، به جای اینکه کارش پشتیبانی از بافت تاریخی باشد، تخریب بافت تاریخی است. در همین زمینه هم مشکلاتی به وجود آمده است که درحال پیگیری آن هستیم، شهرداری بافت تاریخی ساری بدون استعلام از میراث فرهنگی در محدوده بافت تاریخی و حریم اثر ملی «مسجد مصطفی خان» پروانه ساخت صادر کرده است، پروانه ای که کامل غلط است و مالک به علت مجوزی که دارد، از میراث فرهنگی شکایت کرده است.
عابدینی در رابطه با تفویض اختیار تعیین حریم و عرصه به ادارات کل استان ها، اظهار داشت: به نظر من اگر مرجع تصویب کننده و ابلاغ کننده یک قانون هر چه مقام بالاتری داشته باشد، در مقابل تخلفات بهتر میتوان از آن حمایت کرد و اگر این اختیار در استان ها باشد امکان دارد خیلی راحت از مواضع خود کوتاه بیایند.
و اما علیرضا ایزدی، مدیرکل سابق اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مازندران که حالا مدیریت پایگاه فرهنگی تاریخی یوش را برعهده دارد، در گفتگو با ایسنا، در رابطه با چالش های تعیین حریم و عرصه در مازندران اظهار نمود: اولویت تعیین حریم با آثار و بناهای تاریخی است که در محدوده شهر و یا در راه تردد گردشگران هستند. در هر شهرستانی آثاری داریم که واجد ارزش هستند و محدوده و محله این آثار از شرایط خاصی بهره مند هستند، اما به تعیین حریم هم نیاز دارند که پیش نیاز این مورد تأمین بودجه و اعتبار است. محوطه تاریخی «شهنه پشته» در منطقه بابل، منطقه «بلیران» آمل، منطقه «کافرکلی» در محور هراز و همچین محوطه تاریخی منطقه «کلاب آمل»، نوربلده و ناتلِ نور (شهر تاریخی) از محوطه هایی هستند که نیازمند تعیین حریم هستند، اما اعتباری برای آنها وجود ندارد.
وی همینطور اظهار داشت: تعیین حریم برای مردمی که در عرصه و حریم آثار تاریخی ملک دارند، محدودیت بوجود می آورد و اجازه ساخت وساز و حتی بهره برداری در چارچوب کشاورزی هم به آنها نمی دهد. این سبب می شود که منافع مردم در خطر بیفتد و به شکلی یکی از چالش های میراث فرهنگی برای تعیین حریم آثار تاریخی به حساب می آید. چالش دیگری هم که به آن اشاره کردم مشکل بودجه است، میراث فرهنگی باید مانند مسکن و شهرسازی و بنیاد مسکن اعتبار ویژه ای داشته باشد. فقط آثار تاریخی را ثبت می نماییم و به آنها پلاک میراث فرهنگی می دهیم و بعد هم فکر می نماییم کافی است و دیگر بودجه ای برای آنها در نظر نمی گیریم. باید با مدیریت درست این آثار ثبت شده را احیا و حفظ و مشکلات مردمی که در داخل عرصه و حریم هستند حل نماییم.
ایزدی اظهار نمود: حفظ آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی بر عهده میراث فرهنگی است و میراث فرهنگی بودجه این اقدامات را باید از مجلس بگیرد، اما چرا مجلس میراث فرهنگی را نمی بیند؟ مگر آثار تاریخی از عناصر مهم گردشگری نیستند؟ در جنگل های مازندران محوطه های تاریخی داریم که قدیمی تر از آثار تخت جمشید هستند. درختان در نقش های برجسته ریشه زده اند و در درحال تخریب هستند، چرا؟ چون پولی برای محافظت از آنها نداریم. حتی برای حفاری های غیر مجاز در محدوده های تاریخی مقصر دستگاههای ما هستند چون بودجه ای برای حفاظت ندارند. در طول سالهای مدیریتم بارها جلسه داشتیم و گفتیم ما کمبود اعتبار داریم، اما مشکلی حل نمی شد و اگر ۱۰ میلیارد اعتبار می خواستیم تنها دو میلیارد از آن تأمین می شد. ریاست جمهوری و وزیر میراث فرهنگی باید برای این حوزه اعتبار بگیرند.
مدیر پایگاه فرهنگی تاریخی یوش در رابطه با تفویض اختیار تعیین حریم و عرصه به ادارات استان ها هم اظهار نمود: تفویض اختیار برای حل بخشی از مشکلات است و نه همه مشکلات. برای رفع مشکلات مردمی که در حریم ملک دارند و دولت هم نمی تواند کمک کننده باشد، باید اختیاراتی به استان داده شود تا با عنایت به بررسی هایی که انجام می دهند حریم ها را مشخص کنند و یا برخی حریم ها را اصلاح کنند. این اصلاح حریم ها شاید دو تا پنج درصد باشد و برخی دیگر باید از راه زمین معوض صورت گیرد که باید از راه دولت به میراث فرهنگی داده شوند. اگر تفویض اختیار حریم و عرصه به استان ها واگذار شود باید طبق ضوابط عمل کنند و این گونه نیست که حریمی را طبق خواسته دستگاههای دیگر بزرگ و کوچک بگیرند. «ناصرالحق» در آمل از بناهایی بود که نزدیک به ۱۰ هکتار حریم آنرا گرفتند و دستگاههای دولتی در حریم آن غیر مجاز ساخت وساز کردند، اما مالکان شخصی نتوانستند این کار را انجام دهند یا در حوزه قائم شهر ۶۰ هکتار عرصه تاریخی داریم که مالکان خصوصی دارد، چندین بار هم مکاتبه کردیم که زمین معوض داده شود تا مشکل این مردم حل شود، اما اتفاقی نیفتاد.




منبع:

1401/08/08
12:55:35
5.0 / 5
354
تگهای خبر: دستگاه , صنایع , گردشگری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۹ بعلاوه ۳
artkit.ir - حقوق مادی و معنوی سایت كیت هنری محفوظ است

كیت هنری

کیتهای هنری