گفت وگو با هادی ضیاءالدینی ـ مجسمه ساز
مجسمه ۴ و نیم متری مولانا با چه نگاهی ساخته شد؟
به گزارش كیت هنری مجسمه ای از مولانا با ارتفاع ۴.۵ متر در دانشگاه كردستان نصب شده است. این مجسمه توسط هادی ضیاءالدینی ساخته شده و ظاهر آن حال و هوای عارفانه مولانا را به تصویر می كشد.
ضیاءالدینی برای ساخت مجسمه مولانا جلاالدین بلخی که اخیرا به اتمام رسیده، یک سال وقت صرف کرده است.
خبرنگار ایسنا با سازنده اثر درباره ایده کار و چگونگی ساخت آن گفت وگویی انجام داده است که این هنرمند در بخشی از این گفتگو تصریح کرد: در ادامه فعالیتهای معاونت فرهنگی دانشگاه کردستان، قرار شد مجسمه ای متناسب با فضای دانشگاه ساخته شود. در جلسه ای که داشتیم قبل از اینکه فردی از مشاهیر کردستان برای سوژه ساخت مجسمه انتخاب شود، پیشنهاد دادم که مجسمه از شخصیتی عام تر مانند مولانا که تمام ایران او را می شناسند، ساخته شود.
این مجسمه ساز در پاسخ به این پرسش که «ایده چگونگی ساخت مجسمه از که بود؟» اظهار نمود: اصولا تنها مبحث را از سفارش دهنده می گیرم و از آنها می خواهم که ایده و نحوه ساخت اثر در اختیار خودم باشد و آزادی کامل داشته باشم. این پروژه با مطالعه من در زمینه تفسیر مثنوی معنوی همزمان بود و دقیقا زمانی صورت گرفت که مشغول خواندن مثنوی بودم. بار علمی و تربیتی مثنوی معنوی، با وجود تمام ارزش های نهفته ای که دارد، غالب تر از جنبه های عرفانی و حال و هوایی است که از مولانا می دانیم؛ ازاین رو تلاش کردم بر غزلیات شمس، یعنی اشعار عارفانه و مستانه مولانا تاکید داشته باشم. درواقع تصور ذهنی که از او داشتم را پیاده کنم و نه جنبه های تربیتی و نصیحتی.
ضیاءالدینی افزود: جدا از ارزش های بسیار زیادی که مثلا از لحاظ ادبی در مولانا و آثارش وجود دارد، برای من یک انسان شیدا و شیفته است که بیشتر از هر شخص دیگری توانسته به معشوق خود یعنی خدا نزدیک شود. همیشه مولانا را در شوریدگی، شیدایی، در حال سماع، در عروج و در رقصی که عشق مولد آن است تصور کرده ام؛ یعنی این اشعار بیشتر از تمام نوشته های مولانا و آثارش مرا تحت تاثیر قرار می دهد. بارها اتفاق افتاده است که تحمل شنیدن عشق واقعی او به خدا را نداشته و بلافاصله اشک هایم جاری شده است.
این هنرمند درباره جایگاهی که مولانا برای او دارد، بیان نمود: با علاقه و شیفتگی بالایی که نسبت به مولانا داشتم کار را شروع کردم. مولانا برای من تقدسی دارد که حتی یک روز هم بدون وضو دست به کار او نزده ام و احساس می کردم که وقتی از کارگاه بیرون می روم نباید به اثر پشت کنم؛ چون در مجسمه حضور مولانا را حس می کردم. این امر به خاطر توان بالای من در ساخت اثر نبود، بلکه به خاطر حسی است که در مدت ساخت اثر در من بوجود آمده بود و با تمام وجود تلاش می کردم در کارم به مولانا نزدیک شوم.
ضیاءالدینی همینطور درباره موادی که این مجسمه با آن ساخته شده است؟ اظهار داشت: حدودا در کل مجسمه هایی که ایجاد می شود، از گچ، خمیر مجسمه و یا گِل استفاده می شود؛ یعنی مرحله اول کار با این سه مواد ایجاد می شود که من در نهایت از بتون رنگ روشن استفاده کردم.
او افزود: البته ساخت این مجسمه، به لحاظ سازه و ایستایی کار مشکلی بود؛ چونکه حدودا ۹۰ درصد مجسمه در هوا معلق است و تنها قسمت کوچکی از آن از پشت زانو به پایه وصل است. این کار خیلی مشکل بود؛ چونکه ساخت گچ تا بتن ریزی کار خیلی مشکلی است و از سویی اثر حدودا ۶ تن وزن دارد و باید ۹۰ درصد این وزن سنگین را در هوا معلق نگه می داشتم. درواقع تلاش کردم با معلق بودن آن هر چه بیشتر سبک بالی روح مولانا را نشان دهم.
به گزارش کیت هنری به نقل از ایسنا، هادی ضیاءالدینی زاده ۱۳۳۵ سنندج است. پیش تر بزرگترین تندیس یادبود مقاومت مردم کردستان در هشت سال جنگ تحمیلی توسط این مجسمه ساز کردستانی ساخته و در پارک جنگلی آبیدر سنندج نصب شده بود. مضمون این تندیس یادبود مقاومت مردم کُرد در هشت سال جنگ تحمیلی است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب