توضیحات هنر و تجربه ای ها بابت یك هجوم
كیت هنری: روابط عمومی گروه «هنر و تجربه» نسبت به حواشی و واكنش ها به نامزدی فیلم «هجوم» در حاشیه ی جشنواره ی برلین واكنش نشان داد.
به گزارش كیت هنری به نقل از ایسنا، در متن ارسالی آمده است: « ماجرای «كاندیداتوری» فیلم «هجوم» ساخته شهرام مكری برای دریافت جایزه «تدی» در جشنواره برلین از آن معركه های مضحكی است كه هر از چند گاه مقداری وقت و انرژی از جامعه می گیرد و فقط كاربرد سیاسی دارد. بعد هم به بایگانی ذهن ها و تاریخ سپرده می گردد. با این حال، از آن جا كه مبحث این جنجال تازگی دارد، روابط عمومی «گروه سینمایی هنر و تجربه» كه این فیلم – ساختة یكی از اعضای شورای سیاست گذاری اش و الان در سینماهایش روی پرده است - لازم می داند توضیحاتی برای روشنگری آن دسته از سینمادوستانی كه در این زمینه ابهام دارند به عرض برساند؛ برای كسانی كه خویش را به خواب زده اند توضیحی نداریم.
- جشنواره برلین بخشی با عنوان «تدی» ندارد كه كسی متقاضی شركت در آن بخش باشد یا فیلمی برای نمایش در چنین بخشی انتخاب گردد. برلین نُه بخش رسمی دارد اما مثل خیلی از جشنواره های دنیا، نهادهای گوناگونی در حاشیه جشنواره برلین با هیأت های داوری مستقل، فیلم های برگزیده خویش را از میان مجموع فیلم های بخش های مختلف انتخاب و معرفی می كنند. تدی هم یكی از هجده نهادی است كه در حاشیه جشنواره برلین جایزه می دهند.
- جایزه تدی طبق نوشته سایت جشنواره و اعلام اعطاكنندگان این جایزه چنین نگاه و هدفی دارد:
The TEDDY AWARD – the most outstanding queer film prize in the world – is a socially engaged، political honor presented to films and people who communicate queer themes on a broad social platform، thereby contributing to tolerance، acceptance، solidarity and equality in society.
یعنی این جایزه به فیلم هایی داده می گردد كه حاوی مفاهیمی همچون مدارا، پذیرش، همبستگی و برابری در جامعه باشند. سوءتفاهم – یا سوءاستفاده – از كلمةqueer به وجود آمده است. ببینید یك دیكشنری معتبر، برای این كلمه چه مترادف هایی گذاشته.
strange; odd: "she had a queer feeling that they were being watched"
synonyms: odd، strange، unusual، funny، peculiar، curious، bizarre، weird، outlandish، eccentric، unconventional، unorthodox، uncanny، unexpected، unfamiliar، abnormal، anomalous، atypical، untypical، different، out of the ordinary، out of the way، extraordinary، remarkable، puzzling، mystifying، mysterious، perplexing، baffling، unaccountable، incongruous، uncommon، irregular، outré، offbeat، singular، deviant، aberrant، freak، freakish; More
همة این مترادف ها دلالت بر «عجیب و غریب و نامتعارف بودن» دارد اما خیلی های كه با مقوله زبان آشنایی یا سروكار دارند می دانند كه زبان انگلیسی زبانی زنده و زایا است كه مدام از دل آن، مفاهیم و كلمات و تعبیرهای تازه ای – حتی با رویكرد طنزآمیز و كنایی - به وجود می آید. (اتفاقی كه در زبان فارسی هم می افتد.). Queer هم یكی از آن كلمات است كه در بعضی از مكالمات و متن ها به معنای همجنس خواهی از آن استفاده شده اما در بیانیه جایزه تدی اشاره ای به این كاربرد استفاده از چنین كلمه ای نشده است. البته كه در مواردی جایزه تدی به آن جور فیلم ها هم داده شده است؛ همچنان كه نخل طلای كن، هم به «طعم گیلاس» و فیلم دردمندانه و ضد تبعیض نژادی «دیپان» داده شده و هم به فیلم «آبی گرم ترین رنگ است.».
- queer film حتی به معنای كنایی و مورد مناقشة اخیر، در متن های سینمای به فیلم هایی اطلاق می گردد كه حاوی داستان هایی درباره دوستی های مردانه (و گاهی زنانه) است. با این تعبیر، مثلاً فیلم هندی «شعله»، خیلی از فیلم های ایرانی (از جمله فیلم هایی كه آرتیسته و وردسته دارند یا حتی بعضی از فیلم های دفاع مقدس كه اصولاً فیلم هایی مردانه اند و دوستی های مردانه را به تصویر می كشند) یا خیلی از فیلم های وسترن كه روایت دوستی های مردانه اند (و چرا راه دور برویم؟ فیلم های مسعود كیمیایی) با این تعبیر queer film هستند.
- از همه این ها گذشته، اصلاً در نهایت بدبینی چنین تصور نماییم كه چند نفر، یا یك منتقد خارجی، از یك فیلم ایرانی تعبیری كرده كه ما دوست نداریم. آیا باید با تعبیر كسی فیلمی یا نهادی را محكوم كرد؟ بیش از سی سال است كه فیلم های ایرانی به خارج از كشور می روند، جایزه های مختلف می گیرند و منتقدان خارجی درباره شان نقد می نویسند و در مواردی از آن ها تعبیرهای عجیب و غریب می كنند؛ تعبیرهایی كه هموطنان نگران، از همین زاویه «كوییری!» (به معنای عجیب و غریبش البته) با آن مفاهیم مشكل دارند. آیا باید فیلمساز یا نهادی را بابت تعبیر آدمی در یك جای دیگر دنیا گوشة رینگ انداخت؟ با این استدلال می گردد از فیلم های ارزشی هم تعبیرهای عجیب و غریب كرد. همچنان كه زمانی منتقدی خارجی در تفسیرش از یك فیلم ایرانی كه خواهر و برادر خردسال به علت فقر یك جفت كفش شان را به نوبت به پا می كنند تعبیر به رابطه ای نامتعارف میان آن ها كرده بود. یا اصلاً می گردد كلی از این تعبیرها از ذهن های بیمار و مسأله دار استخراج كرد.
- سینمای ایران پیش از این حداقل دو بار جایزه تدی را گرفته است؛ یك بار برای فیلم «زهره و منوچهر» (میترا فراهانی) و «شرایط» (مریم كشاورز) كه اتفاقا هر دو دربارة مفاهیم جنسی بودند و هر دو جایزه اكنون در موزه سینما هستند. اما خوشبختانه این دفعه «هجوم» جایزه نگرفت. آن دو بار مناقشه ای لزوم پیدا نكرده بود یا كسی حواسش نبود. این دفعه دانشمندی معنای كوییر را كشف كرد!
- نكته این است كه در بین این همه نقد و نظر كه دربارة فیلم «هجوم» با آغاز نمایشش در ایران شده، كسی در داخل به چنین تعبیری نرسیده اما حالا گروهی آویخته اند به جایزه تدی و تعبیر غلط شان از یك كلمه. همین عده در موقع لزوم، مخالفان خویش را ملامت می كنند كه چرا تحت تأثیر القائات خارجی ها هستند و تسلیم برداشت ها و تعبیرهای آن ها می شوند؟ اما انگار، اگر منافع جناحی ایجاب كند، ایرادی ندارد كه از همان تعبیرها ضد رقیبان استفاده شود! »
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب