آسیب شناسی تعطیلی مركز آموزش عالی میراث فرهنگی
چرا مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی سقوط کرد؟
به گزارش کیت هنری، یک کارشناس مرمت معتقد است: اساتیدی که تنها با رانت هیأت علمی شده بودند و از همان ابتدا به دنبال ادغام و استخدام در دانشگاه های سراسری بودند، مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی را به سقوط بردند و به همین خاطر سازمان میراث فرهنگی از بدنه کارشناسی بی بهره شد.
امین محمودزاده مدرس دانشگاه در رشته مرمت که فارغ التحصیل مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی است، در رابطه با ماهیت این مرکز به ایسنا اظهار داشت: مرکز آموزش میراث فرهنگی از نظر سطح آموزش از تمام دانشگاها و گروههای مرمت بالاتر بود، به صورتی که فارغ التحصیلان کارشناسی مرمتِ این مرکز را در مقطع کارشناسی ارشد از دیگر دانشجویان جدا می کردند، چون اساتید مرکز از نظر تجربه و علم، جزو برترین های کشور بودند. در واقع مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی شروعی بود برای پیاده سازی تجربیات بومی و ادغام آن با تجربیات جهانی که از هر نظر بهترین اتفاق بود.
او در عین حال اظهار نمود: علیرغم این که دوره اول همه بورسیه سازمان میراث فرهنگی بودند، اما هیچ کدام به صورت بورس استخدام نشدند و تمام کسانی که جذب سازمان یا پژوهشکده میراث فرهنگی شدند یا در آزمون استخدامی کشوری شرکت کردند و یا با سفارش نامه و به بهتر است گفته شود رانتی که به اعضای سازمان در آن زمان داده شده بود که همین موجبات ایجاد مافیا و گروه ها و دسته ها در آینده شد، جذب پژوهشگاه میراث فرهنگی شدند.
این کارشناس مرمت اضافه کرد: در دوران ابتدایی تمامی بدنه میراث فرهنگی از فارغ التحصیلان مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی بودند، اما پس از آن تنها در بخش مشاوره و قراردادهای کوتاه مدت از دانش آموختگان مرکز استفاده شد و آنها مجبور شدند جذب بخش خصوصی و یا دانشگاه ها شوند و بنابراین سازمان میراث فرهنگی که زمانی بهترین ها و آشناترین به امور مرمت را جذب می کرد، آهسته آهسته خالی از بدنه کارشناسی خبره شد. این سازمان مملو شد از کارشناسان استخدامی که تنها از سد بخش عمومی گذشته بودند و هیچ آشنایی با مرمت و سازمان نداشتند و ادارات کل هم برای جذب آنها اجبار داشتند. با فوت دکتر شیرازی، مرکز آموزش عالی رو به افول گذاشت. همینطور جذب اساتیدی که تنها با رانت هیأت علمی شده بودند و از همان ابتدا به دنبال ادغام و استخدام در دانشگاه های سراسری بودند مرکز را به سقوط برد و به همین اندازه سازمان میراث فرهنگی از بدنه کارشناسی بی بهره شد.
محمودزاده معتقد است: حدودا تمام اعضای هیأت علمی مرکز آموزش عالی میرا ث فرهنگی در رشته هایی مانند موزه داری و یا مرمت، افرادی بودند که تحصیلات این رشته ها را نداشتند. همین مبحث باعث ایجاد مافیایی شد که اجازه حضور و نفوذ فارغ التحصیلان مرمت و موزه را به بدنه میراث فرهنگی نمی داد و این اتفاق حتی در سازمان نظام مهندسی و جاهای دیگر هم رخ می داد. بعنوان مثال هنوز به علت حمایت نکردن همین کادر (نظام مهندسی) بخصوص معماران، مرمت نتوانسته نهاد مستقلی برای خود ایجاد نماید و سازمان میراث فرهنگی هنوز الزامی در استفاده از مرمت و موزه دار در پست های مرتبط ندارد. این مورد باعث بی فایده شدن رشته مرمت و موزه چه در درون و چه در بیرون وزارت خانه میراث فرهنگی شده است. در واقع بی اثر کردن یک رشته دانشگاهی چه در درون و چه در بیرون وزارت خانه، توسط مافیایی از مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی آغاز شد.
این کارشناس مرمت در ادامه اظهار نمود: رشته کارشناسی و کارشناسی ارشد در حیطه میراث فرهنگی بخصوص مرمت و موزه در خیلی از دانشگاه ها ایجاد شده، اما لازمه یک دانش آموخته در رشته ای مانند مرمت و موزه برای فعالیت در عرصه های حرفه ای و عملی، تجربه و اتصال به اساتیدی است که در عرصه علم و عمل فعالیت داشته باشند؛ چونکه برای محافظت از یک داشته میراث فرهنگی جای خطایی وجود ندارد و یک اشتباه باعث نابودی آن داشته فرهنگی می شود. بر این اساس باید درصد خطا را به پایین ترین حد رسانید. همینطور دور بودن ذهنیت فارغ التحصیلان از امکانات و داشته های وزارت خانه میراث فرهنگی باعث بی اثر شدن تمامی دروس در دانشگاه ها شده است. در مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی فارغ التحصیلان مستقیم به بدنه سازمان میراث فرهنگی متصل بودند و در طول تحصیل تجربیاتی کسب می کردند و می کردیم که شاید حاصل ده ها سال تلاش وخطا بوده است.
محمودزاده که با احیای مرکز آموزش عالی موافق است، اظهار داشت: احیای این مرکز باید با قابلیت های جدید صورت گیرد، این مرکز قابلیت پرورش و نوسازی کادر استادکاران مرمتی، کارمندان و کارشناسان موزه، مرمت و دیگر عرصه های میراث فرهنگی در سرتاسر کشور را دارد که به واسطه جذب نکردن صحیح، بدون اطلاع از قوانین و تکنیکها وارد وزارت خانه شدند و بزرگ ترین عامل صدمه به داشته های میراث فرهنگی ایران شده اند و ضرورت آموزش در حین خدمت آنها فراموش شده است. باید از ترکیب کادر مجرب دانشگاهی غیرِ میراثی و نیروهای باتجربه وزارت خانه بهره برد تا این تعامل باعث غنی شدن هر دو سمت شود و سبب ایجاد رانت نشود.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب