ابراهیم دمشناس عنوان كرد
دلیل بی توجهی نوبل به ادبیات فارسی
ابراهیم دمشناس از این می گوید که چرا ادبیات های کلاسیکی چون فارسی با یک قرن ادبیات مدرن مورد توجه جایزه نوبل نیست.
به گزارش کیت هنری به نقل از ایسنا، این داستان نویس بعد از معرفی «عبدالرزاق گورنا»، نویسنده ۷۳ساله اهل تانزانیا بعنوان برگزیده نوبل ادبیات ۲۰۲۱، نوشته است: از قرار معلوم باز هم نوبل دادند و به ادبیات فارسی ندادند. طرح این مسئله خواه ناخواه ما را می کشد به اینکه ما کدام نویسنده را داریم که جهانی است یا در حد نوبل؟ سوالی که به نظر می آید گمراه کننده است ازاین رو که ما را از نقد ساز و کار نوبل، به دور باطل کدام نویسنده و دامنه متغیر تعریف جهانی بودن پرت می کند.
روی سخنم این جا متوجه خود جایزه نوبل است که پرداختن در فضای آن، به مسئله ارزش گذاری ادبی، به راه بادیه رفتن است. نوبل در مقام جایزه یک عمر زیست ادبی، نهادی است «به رسمیت شناس.» ساز و کاری شدیدا و صریحا سیاسی و مدیریتی. مبنای آن هم اروپاییدن است: اروپستن و اروپستانی. میتوان بخصوص از زمانی که به وول سوئینیکا، نمایشنامه نویس آفریقایی، جایزه دادند این کنش و منش را پررنگ دید: توجه به ادبیات هایی که می توانند ضمیمه ادبی اروپا شوند: ادبیات های پسااروپایی که طبعا طراحی اروپایی دارند به صورت عینی ادبیات پسااستعماری. در این میان ادبیات های کلاسیکی چون فارسی با یک قرن ادبیات مدرن، دیگر محل التفات آنان نیست؛ شاید به این علت که از منظری تاریخ ادبیاتی آن الگو را نقض می کند و به چالش می کشد: نفی فضل تقدم اروپایی و اروپامحوری.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب