ArtKit کیت هنری
گفتگوی صریح مهر با عوامل لاله -۱؛

معمای لاله بودجه سوزی یا موج سواری مدیران

معمای لاله بودجه سوزی یا موج سواری مدیران کیت هنری: اسدالله نیک نژاد کارگردان فیلم سینمایی لاله ضمن مروری بر حواشی 10 ساله تولید و اکران این فیلم سینمایی، می گوید هنوز اطلاعی از ریز هزینه های این پروژه ندارد!



خبرگزاری مهر - گروه هنر- زهرا منصوری: این فیلم قصه ای تقریباً ۱۰ ساله دارد، ابتدای دهه ۹۰ بود که پیامکی ناشناس با مضمون صرف رقم میلیاردی برای ساخت فیلمی به نام «لاله» برای اصحاب رسانه ارسال شد تا سرآغاز جنجال های این فیلم باشد؛ فیلمی که مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی متولی ساختش بود و تا همین امروز تمام انتقادات به بودجه کلان این فیلم را به جان خریده است.
«لاله» اما داستانی طول و دراز دارد؛ گاهی ساختش را به دیدار کارگردانش با محمود احمدی نژاد در آمریکا و کسب رضایت مستقیم از رئیس جمهور وقت منتسب می کردند و گاهی آنرا حاصل به یغما رفتن پول های بیت المال دانستند. فیلمی که روند تولیدش دو پاره شد و در حالیکه تنها ۳۰ درصد از فیلمبرداری آن باقی مانده بود، روند ساختش یک دفعه متوقف گردید تا در انتهای دهه ۹۰ با تغییر تهیه کننده سرانجام به نتیجه برسد.
اسدالله نیک نژاد که در طول این سال ها بارها آماج انتقادات قرار گرفته اما خودش حالا «لاله» را دستاوردی می داند که او به سینمای ایران تقدیم کرده است؛ فیلمی که هرچند سه مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، چهار رئیس سازمان سینمایی و ۲ رئیس جمهور به خود دیده است تا رنگ پرده ببیند کارگردانش اما همچنان از رقم تمام شده برای ساختش اظهار بی اطلاعی می کند؛ کارگردانی که تمام قد از فیلمش دفاع می کند، می گوید همچنان دلش از برخی ناملایمت ها پر است اما هیچ گاه بازنده و مظلوم داستان پر فراز و نشیب «لاله» نبوده است.
«لاله» ۱۰ سال منتظر ماند تا روی پرده بیاید تقدیرش اما با مصائب کرونا گره خورد. این فیلم پس از انتظاری ۱۰ ساله، غریب به یک ماه هم در صف بازگشایی مجدد سینماها باقی ماند. مصاحبه پیش رو هم مانند «لاله» مدت یک ماه را در صف انتشار باقی ماند تا همزمان با بازگشایی نیم بند سینماها فرصت مناسب تری برای انتشار پیدا کند.
بخش نخست گفتگوی صریح خبرگزاری مهر با اسدالله نیک نژاد کارگردان «لاله» و دو بازیگر فیلم را در ادامه می خوانید:
* برای شروع از دلیلهای خود برای انتخاب داستان زندگی «لاله صدیق» برای ساخت یک فیلم بگویید.
اسدالله نیک نژاد: سال هایی که در آمریکا زندگی می کردم، احساسم این بود چهره ای که از مردم ایران در اذهان عمومی خارج از کشور وجود دارد، متفاوت از واقعیت کشور ماست. غالباً چهره ای تاریک از جامعه ایران می بینند که خیلی منفی است. بنابراین سال ها به دنبال آن بودم که کاری برای مردم و کشورم انجام دهم. می دانستم قصه ای را باید پیدا کنم که واقعیت جامعه ایرانی را به نمایش بگذارد. هدف گذاری ام هم از همان ابتدا مخاطب خارج از کشور بود.
به عنوان یک فیلم ساز از همان ابتدا باید بدانید مخاطب شما در جامعه چه کسانی هستند و باید بدانی چه افرادی را می خواهی مخاطب قرار دهی. بعد از همان ابتدا می دانستم برای مخاطب خارج از ایران باید تصویری ارائه کنم که بتوانند آنرا با تصویر منفی و سیاهی که از جامعه ایران در ذهن دارند، مقایسه کنند. با همین پیش زمینه وقتی در یکی از مجلات آمریکایی خبری را درباره قهرمانی یک دختر ایرانی در مسابقات اتومبیلرانی خواندم، برایم بسیار جالب شد. ماجرا را دنبال کردم و از آمریکا تلفنی با لاله صدیق ارتباط گرفتم و خواستم داستان زندگی اش را برایم تعریف کند.
برای خیلی ها سوال شده بود که چقدر تهران در فیلم تو شیک و تمیز است، در حالیکه من می گفتم اصلاً برای این فیلم من تهران را بزک و آرایش نکرده ام. دوربین من همان جایی بوده که دوربین دیگران هم بوده، اما آنها ترجیح داده اند آن روی سکه را تصویر کنند و من خواستم این روی سکه را به تصویر درآورم وقتی داستان را تعریف کرد، متوجه شدم که این همان داستانی است که با نیت ذهنی من مطابقت دارد. شوق من برای ساختن فیلم «درایور» که بعدها در ایران بنام «لاله» ترجمه شد از همین نقطه شکل گرفت. همیشه گفته ام تصاویری که از یک فیلم بر پرده می بینید، برگرفته از ذهنیت و فلسفه فکری یک فیلم ساز است. شما بعنوان یک انسان حق دارید در برخورد با هر پدیده ای نیمه خالی یا نیمه پر لیوان را ببینید، ترجیح من اما این بود که نیمه پر را ببینم. اتفاقاً برای خیلی ها سوال شده بود که چقدر تهران در فیلم تو شیک و تمیز است، در حالیکه من می گفتم اصلاً برای این فیلم من تهران را بزک و آرایش نکرده ام. دوربین من همان جایی بوده که دوربین دیگران هم بوده، اما آنها ترجیح داده اند آن روی سکه را تصویر کنند و من خواستم این روی سکه را به تصویر درآورم.
* چهار سال پیش خاطرتان باشد مصاحبه ای با شما داشتم که گفتید، «فیلم من را گروگان گرفته اند». واقعاً در آن مقطع فیلم گروگان بود؟
نیک نژاد: بله گروگان گرفته بودند. فیلم «لاله» تا سال ۹۷ گروگان گرفته شده بود. البته اصلاً مایل به صحبت در موارد حاشیه ای نیستم.
* که احتمالاً دلیل آنها حواشی مالی پروژه بوده که بسیاری در آن مقطع آنرا پرهزینه ترین فیلم سینمای ایران می دانستند. رقم های تولیدی از دو و نیم تا پنج میلیارد تومان برایش مطرح می شد که در سالهای ابتدایی دهه ۹۰ واقعاً ارقام قابل توجهی برای ساخت یک فیلم بود.
نیک نژاد: بارها گفته ام و باز هم می گویم از روز اولی که این کار را شروع کردم، با افرادی مواجه شدم که نام دیگری جز حسادت و کوته بینی روی رفتارشان نمی توانم بگذارم. متأسفانه تعدادی از این افراد، اهالی سینما بودند، برخی در بخش اداری سینما بودند و برخی هم دوست و دشمن سیاسی بودند. زمانی که من به اینجا آمدم تا فیلم بسازم، عشق و علاقه بسیاری داشتم چونکه می خواستم در مملکت خودم فیلم بسازم. می خواستم با پول مردم خودم و با عوامل داخلی سینمای کشور خودم کار کنم.
این غرور ملی یک لحظه به من اجازه نمی داد در آن مقطع به کسی بدبین باشم، در حالیکه این افرادی که به آنها اشاره کردم، هر کدام دارودسته ای داشتند و من عملاً با چند باند مواجه بودم. باندهایی که از همان اول من را تبدیل به قربانی کردند. من با نگاه مثبتی که داشتم احساس می کردم وقتی سراغ یک مدیر می روم و وعده ای می دهد، حرفش برایم سند است اما چند سال بعد متوجه شدم که اتفاقاً باید مراقب همان مدیر باشم و بجای دست دادن و قبول وعده کردند باید ۱۰ امضا از او بگیرید که فردا از کارش که کنار رفت شما هشت سال به دنبال حق خود نباشی.

* صریح صحبت نماییم، فیلم شما چند مدیر سینمایی به خود دیده است. منظورتان کدام مدیر است؟
نیک نژاد: فیلم من چهار وزیر ارشاد به خود دید، ۴ معاون سینمایی به خود دیده و دو رئیس جمهور! بنابراین نمی خواهم اسم خاصی را مطرح کنم.
* اما نخستین مدیری که به صراحت تولید فیلم «لاله» را در یک نشست رسانه ای بعنوان تخلف مالی مطرح نمود، آقای طباطبایی نژاد مدیرعامل وقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود، اما بعدها در دوره مسئولیت همین آقای طباطبایی نژاد نخستین مذاکرات برای رفع اشکال این فیلم صورت گرفت و با توافق با آقای تورج منصوری، تکمیل فیلم در دستور کار قرار گرفت. برای همین می خواستم بدانم از کدام مدیر صحبت می کنید؟
هرگز تخلف مالی صورت نگرفته بود. به جز مواردی که اتفاقاً از دوستان خودشان بودند. آنها فقط شعار می دادند تا بهانه ای باشد که جلوی کار را بگیرند. پس تمام آن مصاحبه ها مقابل «لاله» برای روی موج سوار شدن برخی از مدیران بود که برای خود شهرت به دست بیاورند حتی به قیمت به هدر رفتن هشت سال عمر تعدادی هنرمندان این کشور نیک نژاد: من اصولاً دوست ندارم اسم آدم ها را بیاورم چون این آدم ها یا از من بزرگ تر هستند که غیراخلاقی است به نامشان اشاره کنم، یا از من کوچک تر هستند و دیگر در حدی نیستند که من بخواهم اسمشان را بیاورم. پس اسم نمی آورم. فقط به شما بعنوان یک خبرنگار گرا می دهم تا خودتان به سرنخ ها برسید. کار من افشاگری نیست.
در ضمن هیچ گاه تخلف مالی صورت نگرفته بود. به جز مواردی که اتفاقاً از دوستان خودشان بودند. آنها فقط شعار می دادند تا بهانه ای باشد که جلوی کار را بگیرند. پس تمام آن مصاحبه ها مقابل «لاله» برای روی موج سوار شدن برخی از مدیران بود که برای خود شهرت به دست بیاورند حتی به قیمت به هدر رفتن هشت سال عمر تعدادی هنرمندان این کشور.
* اما در مقطعی خیلی دلتان از این حوادث و حواشی پر بود.
نیک نژاد: هنوز هم پر است اما همان زمان هم معتقد بودم اگر بخواهم پته فلان مدیر را روی آب بریزم، دست آخر اتفاقی برای پیشرفت و اتمام فیلم من نخواهد افتاد. درنهایت هم هر آنچه از من خواستند را امضا کردم. هر آنچه حق و ناحق بود از من امضا گرفتند. من هم این کار را کردم تا کار به سرانجام برسد و آنچه به حق مال من بود گذشتم.
* فارغ از مباحث مالی، آن زمان خیلی جدی درباره نسبت شما با سینمای ایران در رسانه های مباحثی مطرح می شد. برخی سراغ سوابق شما می رفتند، غالباً آثار شما در آمریکا را لیست می کردند و می پرسیدند چرا چنین فردی باید بیاید و برای چنین پروژه عظیمی بودجه در اختیارش قرار بگیرد.
نیک نژاد: به جهت اینکه کسانی این ها را می نوشتند که یک مشت بی سواد بودند. آنها هنوز داشتند در آغوش مادرشان شیر می خوردند که من در این مملکت فیلم می ساختم. وقتی که من نخستین فیلم جنگی را ساختم، سینمای ایران به سمت سینمای دفاع مقدس جهش پیدا کرد. این ها عین تاریخ است و سندش هم وجود دارد. شما نمی توانید نادیده بگیرید.
در حوزه سریال سازی، زمانی که من نخستین سریال را ساختم، سریال سازی در سالهای پس از انقلاب معنا پیدا کرد. هر کدام از این کارهای من جهشی را ایجاد کردند و امیدوارم امروز «لاله» هم این جهش و جریان جدید را در سینمای ایران ایجاد نماید. بازهم به سوال ابتدایی شما برمی گردم و معتقدم همه چیز به انگیزه و هدف فیلم ساز از ساخت یک فیلم برمی گردد. سینما تنها هنری است که شخصیت، سواد، فلسفه ذهنی و باور فیلم ساز در اثرش روی پرده منعکس می شود. در هیچ هنر دیگری این تأثیر بصورت نیست.
* این سوابق شما درست است اما بالاخره فاصله بسیاری میان شما و سینمای ایران افتاده بود و بالاخره این سوال می توانست مطرح باشد که چرا چنین پروژه ای به چنین کارگردانی سپرده شده است.
نیک نژاد: هیچ کس «لاله» را به من نسپرد، من خودم این فیلم نامه را با خود به ایران آوردم.
* اما بودجه دولتی به آن اختصاص پیدا کرد.
نیک نژاد: بله با بودجه مردم ساخته شد، اما بروید و تحقیق کنید من روی این پروژه از سال ۲۰۱۰ سرمایه گزاری نموده بودم. به تعبیری این پروژه پرورش و یا دولوپمنت شده بود که وارد این مملکت شد. هلویی بود که مدیران وقت آنرا قاپیدند. این طور نبود که کسی به من سفارش و بودجه ای بدهد و بگوید فلانی بیاید ایران ما سناریویی داریم و پولی هم داریم فقط منتظر شما هستیم که بیاید بسازید، اصلاً چنین نبود، فقط حسودان و بی سوادان و مقصران تلاش می کردند واقعیت را در باندهای خودشان وارونه جلوه دهند و به قول خودشان دست من را از سینمای ایران کوتاه کنند که خدا جزای اعمالشان را در زنده بودنشان داده است. آنها جزای خودرا یا دارند می گیرند و یا خواهند گرفت. شک نکنید به دست خدا...
* اما اصلی ترین ابهام درباره «لاله» در تمام این ۱۰ سال، بودجه کلانی بود که از جانب مدیریت وقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به آن تخصیص داده شد!
نیک نژاد: صراحتاً می گویم این ها مزخرف است. به شایعات که نمی توان پاسخ گفت. در لانگ شات یک تعداد سیاسیون بی هدف و معدود، یک تعداد مدیر سینمایی بدون سواد سینمایی و یک سری اصحاب رسانه مقابل فیلم بودند که واقعاً شمارشان هم اندک است اما چون باند داشتند و دارند، سروصدای زیادی درست می کنند و همه هم فکر می کنند در شهر چه خبری است! قضیه از دید من همان حکم مورچه و قطره باران را دارد که فریاد می زد، دنیا را آب گرفته است! نمایی از فیلم «لاله»
* یعنی باید بپذیریم بودجه دولتی خرج فیلم «لاله» نشده است؟!
نیک نژاد: من چنین حرفی نزدم. حرفم این است که این پروژه از ابتدا متعلق به اسی نیک نژاد و کمپانی فیلم سازی اش بوده است. هم حقوق مادی و هم حقوق معنوی اش. بعد که به ایران آمدم برای جذب سرمایه گذار، در درجه اول سازمان سینمایی، سرمایه گذاری روی این فیلم را تقبل کرد اما چون این سرمایه گذاری مستقیم نمی توانست اتفاق بیفتد، پروژه به فارابی ارجاع داده شد. ما با فارابی مسائلی پیدا کردیم. آنها حتی پیش قسط اول را هم پرداخته بودند و برخلاف آدم های دروغ گو بعدها مدعی شدند که پروژه را از ابتدا رد کرده بودند.
وقتی متوجه رفتارهای نادرست برخی در فارابی شدیم، به سازمان سینمایی مراجعه کردیم و مدیریت وقت سازمان پروژه را از فارابی گرفت و به مرکز گسترش سپرد. وقتی مرکز گسترش کار را شروع کرد، تهیه کننده ای مسئول پروژه شد که حرف ها و شایعات بسیاری را در آن مقطع درباره فیلم در رسانه ها بیان کرد که من به هیچ کدام پاسخ نمی دادم وقتی متوجه رفتارهای نادرست برخی در فارابی شدیم، به سازمان سینمایی مراجعه کردیم و مدیریت وقت سازمان پروژه را از فارابی گرفت و به مرکز گسترش سپرد. من در آن مقطع هیچ اطلاعی از نقش هیچ کدام از این سازمان ها نداشتم، بعدها با آنها آشنا شدم. وقتی مرکز گسترش کار را شروع کرد، تهیه کننده ای مسئول پروژه شد که حرف ها و شایعات بسیاری را در آن مقطع درباره فیلم در رسانه ها بیان کرد که من به هیچ کدام پاسخ نمی دادم. چون معتقد هستم هیچ درختی با باد از جا درنمی آید، اما هر شاخ گل زیبایی در هر گلدانی با هر بادی از پا درمی آید.
این ها برای من شاخه گل های بزک کرده ای بودند که بعنوان تهیه کننده، مدیر و چهره سیاسی جلوی من بودند اما می دانستم چند روز بیشتر نمی توانند دوام بیاورند. کمااینکه همچنین هم شد.
من در این مملکت ریشه دارم. من عاشق این مردم و مملکت هستم. از جنوبی ترین نقطه این شهر به تنهایی حرکت کردم و به قائم مقامی استودیو فیلم سازی «ترایمف» واقع در استودیو بزرگ کلمبیا در آمریکا رسیدم. آن کسی که این مسیر را نمی تواند بفهمد جز حرص خوردن و پشت سر من حرف زدن، هیچ کار دیگری ندارد و من هم کاری نمی توانم با او بکنم، وی در زیرزمین خودش گیر کرده است. من اما به اینجا رسیده ام با درجات تحصیلی از بزرگترین دانشگاه های دنیا و تجارب سینمایی به اندازه سوادم و کسی که، حتی یک پرتقال هم از ایران نگرفته است ولی افتخار به ایرانی بودن خود و عشق به مردمش دارد.
* اما همین حواشی سبب شد شما در دوره ای از ترکیب هیئت داوران جشنواره فجر کنار گذاشته شوید!
نیک نژاد: بهتر است به آن حواشی برنگردیم. چون در آن صورت مجبور می شوم بسیاری از حرف ها را بزنم و بگویم چه کسانی موجب وبانی آن اتفاقات بودند که نمی خواهم.
* درباره هزینه تولید فیلم لااقل یک رقم دقیق بگویید چون ۲.۵ تا ۵ میلیارد تومان بصورت شایعه مطرح شده است!
نیک نژاد: حتی ۲۰ میلیارد تومان هم عنوان شد. آقای وزیر وقت ارشاد در دولت امید مصاحبه کرد و گفت ۲۰ میلیارد خرج این فیلم شده است! بعد که ما رفتیم سوال کردیم که این عدد را از کجا آورده ای، گفت فلان مدیر به من گفته است. سراغ مدیر رفتیم، گفت من نگفته ام! این ها که می گویم عین سند و واقعیت است. دلیل این شرایط هم این بود که نیروهای سیاسی که داشتند مقابل یکدیگر اقدام می کردند و سنگ به هم پرتاب می کردند، اسی نیک نژاد را وسط بازی شان گیر انداخته بودند. از آنجایی که توکل به خدا و ایمان به پروژه ام داشتم، تمام این فشارها و خسارت ها را تحمل کردم.
* بالاخره قیمت درست هزینه فیلم را نگفتید!
نیک نژاد: من هیچگاه در جریان هزینه ها نبودم و هنوز هم بطور کامل نمی دانم.
* بعنوان کارگردان باید حدودی اطلاع داشته باشید.
نیک نژاد: همیشه از چشم من پنهان بوده است. اساساً دلیل اختلاف من با نخستین به اصطلاح تهیه کننده همین بود که از او خواستم هزینه ها را بصورت هفتگی به من گزارش کند که بدانم چقدر هزینه می شود، در پاسخم گفتند ما در ایران به کارگردان گزارش نمی دهیم! همان جا دعوا میان ما شروع شد.
* یعنی امروز هم اطلاع ندارید چقدر هزینه تولید فیلم «لاله» شده است!؟
نیک نژاد: تا الان که با شما صحبت می کنم، مجموع هزینه ها را نمی دانم.
* این مساله که آن زمان به نقل از یکی از سینماگران عنوان شد که فیلم «لاله» محصول حمایت مستقیم آقای احمدی نژاد در مقام رئیس جمهور بعد از دیدار شما با وی در سفرش به آمریکا بوده است، چقدر صحت دارد؟
نیک نژاد: سراغ این حواشی و دروغ ها نرویم، بهتر است درباره فیلمی که امروز روی پرده است صحبت نماییم.

* اما در تمام این سال ها پاسخ صریح و روشنی به این حواشی داده نشده است.
نیک نژاد: بارها گفته ام و ولی متأسفانه حرف درست کمتر خبرساز می شود ولی خبر دروغ عالم گیر می شود، بی سوادان شایعه ساز ابزار شایع سازی را خوب بلد هستند. بار دیگر هم می گویم که همه این حرف ها دروغ است. من هیچگاه علاقمند به سیاست نبوده و نیستم. از سیاست خیلی اطلاع دارم اما علاقمند به جهت گیری سیاسی به مفهوم حزبی آن نیستم. از ۱۷ سالگی در این کشور فهمیده ام که احزاب سیاسی ما با احزاب سیاسی در دنیا هیچ نسبتی ندارند. پس دغدغه ام این مردم و این مملکت است و دنبال این هستم که چه بسازم که این مردم را خوشحال و آگاه و کمک کنم کشورم در نگاه دنیا سیاه نباشد. بسیاری از رفقای فیلم ساز ما که تک تک شان دلشان برای کشور می سوزد، متأسفانه خروجی کارهایشان تصویری غم انگیز از ایران است و این تأسف برانگیز است.
بعضی افراد متأسفانه در «خانه سینما» بصورت زیرزمینی مقابل من برنامه برگزار می کردند. من اسامی همه آنها را هم دارم اما هیچگاه به اسامی اشاره نمی کنم. تک تک آدم هایی که مقابل من توطئه کردند را می شناسم، آدم هایی که به ناحق مقابل من حرف زدند و گفتگو کردند، اما امروز من اینجا نشسته ام، فیلمم در حال اکران است و آنها در زیرزمین هایشان هستند * یعنی می خواهید بگویید در پروسه ساخت «لاله» هیچ مقام دولتی و یا نهاد صنفی مثل خانه سینما پشت شما نبوده است؟
نیک نژاد: اصلاً اینطور نبود. بعضی افراد متأسفانه در «خانه سینما» بصورت زیرزمینی مقابل من برنامه برگزار می کردند. من اسامی همه آنها را هم دارم اما هیچگاه به اسامی اشاره نمی کنم. تک تک آدم هایی که مقابل من توطئه کردند را می شناسم، آدم هایی که به ناحق مقابل من حرف زدند و گفتگو کردند، اما امروز من اینجا نشسته ام، فیلمم در حال اکران است و آنها در زیرزمین هایشان هستند.
* به ظاهر خودتان را فرد «مظلوم» این جریانات می دانید!
نیک نژاد: اصلاً در این جریان قائل به «مظلوم» نیستم. مظلوم زمانی معنا پیدا می کند که ظالم در برابرت ایستاده باشد. این فلسفه دینی ماست. اتفاقاً از خدا سپاسگزارم که در تمام این جریانات حامی اصلی من بود. همیشه هم گفته ام که می خواستم این پول مردم را که در اختیارم بوده است، به یک کالای درخور برای این مردم تبدیل کنم؛ این بزرگ ترین هدفم بوده است، این کار را کرده ام و بابت آن خوشحالم. روسفید هم هستم. آن هایی که مقابل من حرف زدند و نوشتند، حتما جزای خودرا در همین زمان حال خواهند دید. بدین سبب اینکه در مقابل این بی سوادان، شایعه سازان و افرادی که در هر پستی مانع رشد سینمای ملی این کشور هستند ایستاده بودم به خواست خدا بوده، ولی خودم را مظلوم نمی دانم.
* فیلم «لاله» چند تهیه کننده به خود دید. خودتان نسخه نهایی را بیشتر محصول کار کدام تهیه کننده می دانید؟
نیک نژاد: اصلاً سینمای ما با تعریف و عنوان های بین المللی تفاوت های زیادی دارد، برخی از عنوان ها بصورت محملی داده شده است، ما در مجموعه سینمای ایران شاید چندین تهیه کننده به مفهوم واقعی در ایران داریم. باقی افراد کارگزار مالی هستند. نمی خواهم با این حرفم دشمن تراشی کنم. اتفاقاً می خواهم به سینمای ایران خدمت کنم.
«تهیه کننده» فردی دارای یک دریا تجربه هنری در امر خلاقیت سینما و سابقه در بخش های مختلف فیلم سازی است. فردی که مدیر است و خلاق و می توان به او عنوان تهیه کننده را اطلاق کرد. باقی همه فقط پولی می گیرند و خرج می کنند.
* اما بالاخره وقتی آقای تورج منصوری بعنوان تهیه کننده پروژه را دست گرفتند، کار به سرانجام رسید و اکران شد.
نیک نژاد: من به اسامی کار ندارم. تاکید می کنم نام از هیچ شخصی نمی برم. من نمی خواهم سخنرانی کنم ولی شما می دانید در تولید یک فیلم چهار بخش دارید؛ پیش تولید، تولید، پس تولید و پخش. اگر فردی در کل این مسیر حضور نداشته و کار را بر دوش نداشته باشد نامش تهیه کننده نیست. تعریف تهیه کننده مشخص است. اگر لازم باشد بصورت مفصل توضیحات تکنیکی را خواهم داد که چه کسی تهیه کننده و چه کسی چیز دیگر است.
* اما همه می دانیم تعریف تهیه کننده در سینمای ایران خیلی متفاوت از سینمای دنیا است.
نیک نژاد: حرف اصلی همین است که گفتم. تعریف خیلی مشخص است اما چون ما گویی نان به هم قرض می دهیم و گرو از هم داریم، نمی خواهیم حرف درست را بپذیریم و بزنیم. من به هیچ کس گرویی ندارم، بنابراین حرفم را صریح می زنم و پای آن هم ایستاده ام.
* درباره نقش آقای طباطبایی نژاد که در ابتدا خیلی جدی نسبت به پروژه موضع داشت و بعد در زمان مسئولیت خودش زمینه تفاهم با آقای تورج منصوری برای اتمام پروژه را فراهم نمود هم نمی خواهید توضیح دهید؟
نیک نژاد: گفتار شما کامل نیست و من هم نمی خواهم باردیگر در چاه را باز کنم. فقط از سه نفر اسم می برم که پای این کار ایستادند که به سرانجام برسد؛ جواد شمقدری، علیرضا رضاداد و محمد حمیدی مقدم. این سه نفر زحمت کشیدند، مردانه پای کار ایستادند و بواسطه مسئولیتی که داشتند، بدون حب و بغض سیاسی فقط به دلیل اینکه هر سه سواد فیلم سازی دارند توانستند پای کار بایستند و مسئولیت خودشان که دفاع از پول مردم بود و پیشگیری از اتلاف حق و هنرمندان کشور بود، با تلاش خودشان هر کدام به سهم و موقعیت خودشان این کار را انجام دادند، فیلم را به اینجا رساندند.
حمایت های محمدمهدی حیدریان و حسین انتظامی در مقام معاون سینمایی را هم نمی توانم نادیده بگیرم و از همه آنها تشکر می کنم اما باقی اسامی که شما نام می برید یا پول گرفتن و رفتند و یا برای خود شهرت درست کردند و رفتند و یا هر چی را خودتان بروید پیگیری کنید که در این بازی کجا ایستاده بودند.


منبع:

1400/02/20
23:40:56
5.0 / 5
931
تگهای خبر: اكران , بازیگر , تصویر , جشن
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۶ بعلاوه ۲
ArtKit کیت هنری
artkit.ir - حقوق مادی و معنوی سایت كیت هنری محفوظ است

كیت هنری

کیتهای هنری