عضو هیأت علمی دانشگاه صداوسیما:
سرویسهای مجازی اشتراك ویدئو به رسالت فرهنگی خود عمل نمی كنند
به گزارش کیت هنری رضا واعظی عضو هیات علمی دانشگاه صداوسیما در نشست تخصصی کارشناسی اندیشکده فضای مجازی مرکز مطالعات ژرفا و جبهه انقلاب اسلامی بیان کرد که سرویسهای اشتراک ویدئو به رسالت فرهنگی خود عمل نمی نماید.
به گزارش کیت هنری به نقل از مهر، سیصد و ششمین نشست تخصصی کارشناسی اندیشکده فضای مجازی مرکز مطالعات ژرفا و جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی با مبحث «تحلیل محتوای فرهنگی سرویسهای اشتراک ویدئو» با حضور رضا واعظی عضو هیأت علمی دانشگاه صدا و سیما در محل مرکز ژرفا برگزار گردید.
وی در ابتدای این نشست اظهار داشت: نگاه صنعت محورانه به فرهنگ ریشه شکل گیری سرویسهای اشتراک ویدئو در کشور است. معتقدم به این علت که مجموعه سازی از کارکردهای اصلی تلویزیون به حساب می آید همچنان این رسانه باید بعنوان رسانه اصلی کشور شناخته شود. ماندگاری راز محبوبیت مجموعه های تلویزیونی است. این خصوصیت سریال های تلویزیونی مخاطب را به دنبال خودش می کشد و به تبع آن ظرفیت بسیار خوبی برای جریان سازی و اثرگذاری ماندگار برای اثر به وجود می آورد، برخلاف سینما که پس از گذشت مدتی از نمایش یک فیلم تماشاگران آنرا فراموش می کنند و کمتر پیش می آید که یک فیلم جریان سازی کند.
واعظی درباره مزایای این سرویس ها اظهار داشت: سهولت در دسترسی، ارزانقیمت بودن در قیاس با سایر رسانه ها مانند سینما، عدم وجود محدودیت زمانی جهت استفاده از خدمات آن در طول شبانه روز را میتوان بعنوان مهم ترین مزایای استفاده از این سرویس ها برشمرد. امروز فرد انتخاب می کند که در چه زمانی مخاطب رسانه باشد و چه زمانی به امور شخصی خود بپردازد.
این کارشناس رسانه درباره چالش های سرویسهای اشتراک ویدئو خاطرنشان کرد: نوظهور بودن پدیده وی او دی ها سبب شده که نظام مند نباشند و بر قاعده خاصی حرکت نکنند. مساله دیگر این است که حجم وسیع و تنوع اطلاعات این فرا اپلیکیشن ها امکان نظارت صحیح بر آنها را کاهش داده است. متاسفانه این سرویس ها در مسیری گام برمی دارند که اگر آنها را در تقابل با فرهنگ اصیل دینی و ملی ندانیم، دست کم باید اذعان کرد که بخشی از محتوایی که عرضه می دهد این مفاهیم را تخریب، تضعیف، تقلیل ارزش کرده که ماحصل آن بی تفاوت کردن بخشی از جامعه به مفاهیم پرارزش دینی و ملی می شود. تصور می کنم که بخشی از این چالش ها به نگاه مدیران آنها بر می گردد که صرفا «مسائل اقتصادی و کسب منفعت» اولویت تولید محتوا برای آن هاست. جالب است که بدانید، گردش مالی سرویسهای اشتراک ویدئو سالانه هر سال حدود ۲۰۰ میلیارد تومان است که از راه تولید حدود ۱۰ عنوان سریال و حداقل ۶۰ فیلم سینمایی تأمین می شود. اداره کنندگان سرویسهای اشتراک ویدئو با دور زدن قوانین، تلاش می کنند با استفاده از مضامینی که سینما و تلویزیون نمی توانند آنها را نمایش دهند، در میدان رقابت با این ۲ برتری پیدا کنند و برای پیروزی در این رقابت از هیچ کاری فروگذار نیستند! ابتدایی ترین تلاش آنها عقد قراردادهای سنگین اقتصادی با ستاره هایی است که رسانه ملی مطرح می کند، آنها در این بسترها محتوا تولید می کنند و گاهی تلاش می کنند تا حاشیه های غیرواقعی بسازند، بلکه گوی سبقت از رسانه ملی بربایند! معتقدم این ضعف رسانه ملی است، هنگامی که اقتصاد بازار روابط رسانه را برای آنها تعیین می کند، دست کم استفاده از همین قواعد برای حضور در میدان رقابت است. تلویزیون می تواند حتی در این راه از باشگاه های ورزشی الگوبرداری کند که ستاره های خویش را صرفا در برابر دریافت حق رشد در اختیار رقبا قرار می دهند ولی این سطح از مواجهه ابتدایی هم صورت نمی گیرد!
واعظی درباره علت رغبت وی او دی ها به مجموعه سازی اظهار داشت: مهم ترین علل گرایش سرویسهای اشتراک ویدئو به تولید سریال، موفقیت سریال ها در رسانه ملی نسبت به فیلمهای تلویزیونی است. مجموعه های تلویزیونی جذابیت خویش را مرهون موارد زیادی همچون ایجاد عادت و احساس نیاز درون مخاطب، افزایش منفعت مالی نسبت به سایر تولیدات، ماندگاری و اثرگذاری بیشتر در ذهن مخاطبان هستند. البته معتقدم سینما به رغم کاستی ها و مشکلات محتوایی که دارد از پختگی بیشتری برخوردار می باشد.
وی اضافه کرد: حجم انبوهی از اطلاعات که روزانه به واسطه ابزارهای مختلف مانند فضای مجازی در اختیار مردم قرار می گیرد، جامعه ایرانی را گرفتار نوعی سطحی نگری کرده است که متاسفانه وی اودی ها و شبکه نمایش خانگی با این رفتار خود، سبب تشدید سطحی نگری در میان مردم می شوند. خوش بینانه میتوان گفت بخش زیادی از فعالان این حوزه قصد تخریب هنجارهای اجتماعی و فرهنگ کشور را ندارند اما عدم آگاهی، آموزش ناقص و نگاه بازار محور آنها را وارد این ورطه کرده است. پذیرش این گذاره به معنای اقرار به ضعف سیستم آموزشی کشور خواهد بود. بازیگر، نویسنده، کارگردان و سایر عوامل دخیل در مجموعه سازی ما از هر ۲ منظر تعلیم و تربیتی در مدرسه و دانشگاه به درستی آموزش ندیده اند، چون که اغلب متون و منابع قابل استفاده در حوزه رسانه و سینما در ایران متون غربی هست ازاین رو بدیهی است که این متون بر مبنای همان ارزش های غربی تدوین شده باشند اگر بخواهیم بدبینانه به این مساله بنگریم که البته در بعضی موارد نزدیک به حقیقت هم هست، چالش هایی که بعضاً این سرویس ها برای فرهنگ کشور به وجود می آورند، مدیریت شده، هدفمند و هدایت شده است چون که مهم ترین عنصری که ملت ها را در رویارویی با بیگانگان مقاوم می کند، فرهنگ و باورهای آن جامعه است. تضعیف باورها، ارزش ها و فرهنگ ملی و دینی، منجر به بی تفاوتی جامعه و پذیرش فرهنگ مهاجم می شود. البته مهم تر از آن عقبه فکری و قدرت ملت ها را تضعیف می کند.
واعظی در خاتمه خاطرنشان کرد: نرمال سازی ناهنجاری ها، هنجارشکنی (در گویش ها، الفاظ، دیالوگ ها و لوکیشن ها)، تساهل گرایی فرهنگی و اجتماعی، ترویج بی اعتمادی به همسر، دوست، خانواده، نهادهای اجتماعی، اعتقادات و حاکمیت، نرمال سازی روابط خارج از عرف، مغایر با ارزش ها و باورهای ملی و اعتقاد، ترویج پنهان غیراخلاقی خارج از ضابطه، ترویج سبک زندگی خاص (مراسم مذهبی تا جشن هایی که در تعارض با فرهنگ اصیلی ایران است)، اغراق در نمایش زندگی طبقه ثروتمند کشور که کسر کوچکی از جمعیت ایران محسوب می شوند و در نتیجه ایجاد سرخوردگی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و نارضایتی عمومی بین مردم بخصوص جوانان بخشی از تبعات فرهنگی محتوای نامناسب آن هاست.
وی در ادامه اظهار داشت: محتوای نامناسب این سرویس ها سبب ایجاد نوعی نافرمانی مدنی و دهن کجی به حاکمیت و تفکر حاکم بر جامعه می شود، حتی وی پی ان ها هم چنین تبعاتی دارند، اینکه نادیده گرفتن قانون را طبیعی جلوه دهیم، در نهایت نتیجه خوبی نخواهد داشت. عدم رعایت رده بندی سنی، ایجاد نکردن سد مقابل عرضه محتوای نامناسب، ترویج مدلینگ، رقص، اختلاط و موسیقی مبتذل، اثر منفی بر تولید ملی و تولیدات داخلی و ترویج حوزه خدمات به جای تولید، ایجاد دوگانه های فرهنگی در ذهن مخاطب بخصوص جوانان از دیگر نقاط ضعف سرویسهای اشتراک ویدئو است که باید به آن اشاره نمود. معتقدم که سوءمدیریت فرهنگی سبب شد تا مشکلات وی او دی ها به این صدمه ها ختم شود.
این کارشناس رسانه درباره سریال «دراکولا» که در واقع فصل دوم «هیولا» است، اضافه کرد: داستان سریال «هیولا» معلم باوجدان و شریفی به اسم هوشنگ شرافت را روایت می کرد که رغبتی به مال اندوزی نشان نمی داد اما مصائب اقتصادی و اتفاقاتی که در زندگی او رخ می دهد سبب می شود که آقای شرافت دست به انجام کارهایی عوام فریبانه و خلاف خواست قلبی خود بزند. این مجموعه بعد از ۱۹ قسمت و در شهریورماه سال قبل پایان یافت. طنز سریال، ضرب آهنگ کندی دارد که مخاطب را خسته می کند و کلیشه های همیشگی روابط بین همسران بعنوان عنصر جدایی ناپذیر سریال های آقای مدیری به وضوح در آن دیده می شود.
وی خاطرنشان کرد: نمادهای به کار رفته در سریال «دراکولا» هیچ قرابتی با فرهنگ ایرانی ندارد. موقعیت های فیلم برداری در این سریال زندگی افرادی را بازآفرینی می کند که تفاوت های مبنایی با زندگی اغلب مردم ایران دارد، چند درصد از مردم ایران در منزل خود باغ وحش دارند، مراسم های عزا و شادی خویش را مانند آن چه در سریال می بینیم، برگزار می کنند یا تاکسی مسافرت های درون شهری آنها بالگرد خصوصی است! نمایش چنین صحنه هایی دست آوردی غیر از دلسردی جوانان از زندگی نخواهد داشت، این نارضایتی در جلوه های مختلف اجتماعی بروز ظاهری پیدا خواهد نمود. شوخی های زننده، ترویج اباهه گری، خیانت و عمومیت دادن به ناهنجاری های موردی از نقاط ضعف دراکولا است.
واعظی در خاتمه اظهار داشت: این سریال انگشت افترا را متوجه خیریه های سطح کشور می کند. می پذیریم که مقصود سازندگان سریال نمایش یک صدمه اجتماعی است اما این کار باید با ظرافت صورت گیرد، ضروریست که محتوای سریال به نحوی باشد که جامعه را بدبین نکند. خیریه های گوناگونی در سطح کشور وجود دارند که زندگی خیلی از مستضعفان به فعالیتهای آنها وابسته است ازاین رو سازندگان سریال هایی که در بستر شبکه های پخش خانگی توزیع می شود باید مبتنی بر ارزش های فرهنگی ما باشد و پیام هایی که صادر می کند مخاطب را گرفتار ابهام نکند، اثری که مخاطب ایرانی دارد باید مبتنی بر فرهنگ ایرانی باشد.
منبع: artkit.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب