خاطره یك بانوی ایثارگر از یك رأی گیری
به گزارش كیت هنری منافقین نمایشگاه های مختلفی در سطح شهر برگزار می كردند و تلاش در اغوای جوانان داشتند. برگزاری نمایشگاه عكس و سخنرانی در گوشه و كنار شهر از اهم فعالیتهای آنها بود. گروهك منافقین در ادامهٔ تلاشهای خود، جوانان انقلابی را شناسایی و ترور می كردند.
به گزارش کیت هنری به نقل از ایسنا، "پروین رنجبریان" ازجمله زنان مبارز و بیدارگر است که هم قدم و همراه با سایر اقشار انقلابی و ظلم ستیز در عنفوان جوانی ضد رژیم پلید ستم شاهی مبارزه کرد و از سنگر مدرسه تا صفوف تظاهرات و قیام در کنار مردم نستوه و آزادی خواه قرار گرفت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به کسوت دفاع از نظام جمهوری اسلامی ایران درآمد.
او با حضور در جبهه های نبرد حق ضد باطل، در مناطق جنگی زینب وار و فرشته گون به مجروحان رسیدگی می کرد و پس ازآن هم در پشت جبهه، خدمت به خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران را برگزید.
«پروین رنجبریان» در سی ام شهریور ۱۳۴۱ در «بجنورد» مرکز استان خراسان شمالی به دنیا آمد و هفتمین فرزند خانواده رنجبریان است و پدر او «حبیب الله رنجبریان» معلمی وارسته بود.
قسمتی از خاطرات پروین رنجبریان:
روز دوازدهم فروردین سال ۱۳۵۸ را خوب به خاطر دارم. نخستین رأی گیری بعد از پیروزی انقلاب برای تعیین نظام حاکم بر کشور برگزار گردید. یازدهم فروردین ۱۳۵۸ ما جزو گروهی بودیم که به روستای در صوفیان رفتیم. در گروه ما یک آقای روحانی به نام آقای لشکر بلوک و آقای معصومیان (فرهنگی) و یکی دو مرد دیگر بودند که الآن نام آنها را به خاطر ندارم. وقتی مادر فهمید من تنها خانم گروه هستم اجازه رفتن نداد و ناچار ناهید را با خودم همراه کردم. هنوز زمین در سیطرهٔ سرمای زمستان بود. سوار جیپ شدیم. به علت گل ولای و بارش برف و باران عبور و مرور خیلی سخت بود. باید از رودخانه می گذشتیم.
شب فرارسید و مردم روستا به کمک ما شتافتند. برای استقرار و توجیه به منزل کدخدا رفتیم. کدخدا از ما استقبال کرد و ما را به خانهٔ خود که بالای کوه قرار داشت برد. اتاق کوچک تاریکی را در اختیار من و ناهید قراردادند. ناهید می ترسید و تا بامداد بیدار بود. بامداد بلافاصله به مسجد روستا رفتیم و صندوق رأی گیری را مستقر کردیم و تا شب به کار رأی گیری مشغول بودیم. خوشبختانه بعد از اعلام آرا در کل کشور ۹۸ درصد مردم به جمهوری اسلامی رأی مثبت داده بودند.
دوران سختی بود. منافقین که پیش از انقلاب «مجاهدین خلق» نام داشتند تغییر موضع سیاسی و ایدئولوژی دادند و متأسفانه راه خویش را از انقلاب جدا کردند. آنها گمان می کردند انقلاب ارثیه ای است که باید از آن سهمی داشته باشند. امام (ره) در سخنرانی هایشان پرده از چهره کثیف و زشت منافقین برداشتند. دفتر منافقین در بجنورد در خیابان امیریه شمالی بود؛ ساختمانی قدیمی که به شهربانی کهنه شهرت داشت.
منافقین نمایشگاه های مختلفی در سطح شهر برگزار می کردند و تلاش در اغوای جوانان داشتند. برگزاری نمایشگاه عکس و سخنرانی در گوشه و کنار شهر از اهم فعالیتهای آنها بود. گروهک منافقین در ادامهٔ تلاشهای خود، جوانان انقلابی را شناسایی و ترور می کردند. شهید علی ره آموز و شهید محمدتقی ابراهیمی از شهدای ترور در شهرستان بودند که به دست همین گروهک به شهادت رسیدند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب