گفت وگویی در جهت جشنواره ی فیلم های ایرانی پراگ، اندكی بدبینی طبیعی است اما
به گزارش كیت هنری مدیر هنری جشنواره ی فیلم های ایرانی ˮپراگˮ اظهار داشت: ما در شرایطی فعالیت می نماییم كه حمایت بخش خصوصی در ایران می تواند به گسترش جشنواره كمكی غیرقابل انكار بكند، در این شرایط و با نوسانات موجود در بازار ایران متاسفانه حمایت های داخلی برای جشنواره بسیار محدود بوده است.
كاوه دانشمند مدیر هنری جشنواره ی فیلم های ایرانی "پراگ" كه اواخر دی ماه تا اوایل بهمن ماه برگزار شد، در گپ و گفت گویی با ایسنا از روند برگزاری این رویداد و موانع آن سخن گفت.
او از نخستین روز برگزاری این جشنواره در سال ۲۰۱۲ تا به امروز به سمت خود وفادار است. او كه خود فیلمساز است و از آثارش می توان فیلم كوتاه «باران های گاه و بی گاه» نخستین حضورش در سی و چهارمین دوره ی جشنواره ی فیلم فجر بود كه جایزه ی منتقدین را هم از آن خود كرد نام برد.
دانشمند در ابتدا درباره ی نوع مخاطب غیر ایرانی جشنواره ی "پراگ" توضیح داد: البته آنچه به مفهوم واقعی خود به همه مان انرژی می دهد تا هر سال بهتر و موثرتر از سال قبل جشنواره را برگزار نماییم، همان استقبال گرمی است كه مخاطبان جشنواره از برنامه ها دارند.
متاسفانه به خاطر برگزاری ناقص و غلط برنامه های گوناگونی كه در خارج از ایران با تمركز بر فرهنگ و هنر ایران صورت می گیرند، اندكی بدبینی در ارتباط با جشنوارهای مثل ایرانسی طبیعی است اما بایستی بگویم كه از همان دوره ی اول، جشنواره با مشورت و همكاری تیمی شكل گرفت كه سالها تجربه كار در مجموعه هایی مثل كارلوی واری، ییهلاوا و شماری از جشنواره های معتبر جمهوری چك را داشته اند. همینطور تیم مطبوعاتی جشنواره هم توسط یكی از شناخته شده ترین آژانس های مطبوعاتی جمهوری چك هدایت می شود و تیم جشنواره با انتخاب سالیانه گزیده ای از بهترین آثار هنری سینمای ایران این امكان را فراهم می آورد تا امكان خبررسانی به مخاطبان چكی به سادگی فراهم گردد. از جانب دیگر مخاطبان چكی هم به فرهنگ دوستی و كنجكاوی شهره هستند و طبیعتاً اگر با مجموعه ای جدی از آثار خوب سینمای ایران و با تیمی حرفه ای برنامه خویش را به آنها عرضه نماییم، با علاقه جشنواره را دنبال خواهند كرد. مخاطبان جشنواره اخبار سینمای روز را به دقت دنبال می كنند و در جریان اتفاقات روز جشنواره های مهم بین المللی هم هستند. خیلی از این مخاطبان شماری از فیلمسازان ایرانی را هم كه در خارج از ایران خیلی شناخته شده نیستند، می شناسند و با پیگیری، آثار آنها را در جشنواره ی ما دنبال می كنند. به همین خاطر جشنواره كه در دوره اول خود تنها در یك سینما برگزار شده بود، در دوره ی هشتم خود در هشت سینما، سه شهر و دو كشور برگزار می گردد.
وی در پاسخ به این سوال كه "در فهرست عوامل و كاركنان جشنواره كه روی سایت نگاه می نماییم، می بینیم كه تعداد دست اندركاران ایرانی بسیار كم هستند و بیشتر آنها اهالی چك هستند. آیا همگی با علاقه و آشنایی به سینمای ایران ترغیب به همكاری شدند و یا لزوماً برایشان یك «شغل» محسوب می شود؟ "، توضیح داد: شاید باورش سخت باشد ولی بخش عمده ی تیم جشنواره از روی علاقه به ما پیوسته اند و اساساً این خود یكی از علل مهمی است كه سبب شده است كه جشنواره ی ما در فضایی حرفه ای ولی همزمان بسیار گرم و صمیمی اجرا شود. بخش عمده ای از تیم جشنواره چكی هستند ولی ما همكارانی هم داریم كه اسلواك، فرانسوی، لیتوانیایی و افغان هستند و در مجموع تیم جشنواره تركیبی جذاب از افرادی هست كه هر یك به اشكال گوناگون با سینمای ایران درگیر هستند. شاید بد نباشد اشاره كنم كه تیم جشنواره در خلال هشت سال قبل تغییری نكرده است و همه ی افرادی كه امروز با جشنواره كار می كنند از سال اول جشنواره همراه آن بوده اند. همینطور همه ی همكاران جشنواره آنرا متعلق به خود می دانند و به همین خاطر هیچگاه این استنباط را ندارند كه برای كسی كار میكنند. نتیجه ی این نحوه فعالیت هم این بوده است كه همگی تمام توان و علاقه خویش را برای جشنواره خرج می كنند.
وی در باره ی این نقطه نظر كه "جشنواره ی فیلم های ایرانی پراگ مشهور به این است كه فیلم های منتخب تماشاگران بسیار عجیبی دارد. دلیل این نوع سلیقه سینمایی مخاطبان این شهر را در چه می بینید؟ " اظهار داشت: در سال های برگزاری جشنواره هر ساله ما هم كنجكاو بوده ایم كه چه فیلمی این جایزه را كسب میكند. مخاطبان جشنواره نگاهی بسیار دقیق و ویژه دارند و همیشه انتخاب هایی شایسته برای فیلم محبوب شان داشته اند. در سال های گذشته فیلم هایی مثل «احتمال باران اسیدی»، «اسرافیل» و امسال هم «سه رخ» جایزه فیلم منتخب مخاطبین را دریافت نمودند كه به درستی نشان داده است با چه مخاطبی درگیر هستیم. این مخاطبین نه تنها سینمای ایران بلكه سینمای جدی سایر كشورها را در طول سال به دقت دنبال می كنند و انتخاب هایشان به دور از هیجان زدگی است. در واقع این انتخاب بهترین راه شناخت ما هم از تماشاچیان جشنواره است.
كاوه دانشمند در بخش دیگری از این گفتگو كه درباره شروع همكاری اش با این جشنواره و آنچه سبب بنیانگذاری آن شد، اظهار داشت: من از دوره ی اول همراه جشنواره بوده ام و به همراه سه تن از دوستان نزدیكم جشنواره را شروع كردیم. پراگ شهری است پر از اتفاقات جذاب فرهنگی و در سال اول اقامتم در پراگ متوجه شدم كه چند جشنواره متمركز بر سینماهای كشورهای مختلف در آن برقرار است. یك مرتبه به جشنواره ی فیلم های هندی رفتم و با كمال تعجب دیدم كه برای نمایش یكی از فیلم های كمتر دیده شده ریتویك گاتاك سالن سینما مملو از مخاطبان چكی بود. همان زمان فكر كردم كه اگر چنین عطشی برای فیلم های خاص و ناب تاریخ سینما در این شهر و بین مخاطبانش وجود دارد، طبیعتاً برای سینمای ایران هم وجود خواهد داشت.
او درباره بخش فیلم های كوتاه و مستند ایرانی در جشنواره ی پراگ هم اظهار داشت: از همان دوره ی اول برنامه جشنواره به سه بخش فیلم های بلند، فیلم های مستند و فیلم های كوتاه تقسیم شده بود و خاطرم هست كه در دوره ی اول دو سانس كامل به فیلم های كوتاه اختصاص داشت كه به خاطر محدودیت فضا در بروشور حتی اسامی آثار در آن ذكر نشده بود ولی نمایش فیلم ها با سالن های پر برگزار گردید. فیلم كوتاه بخشی جدی از سینما برای سینمادوستان چكی به حساب می آید و در كنار دو جشنواره بزرگ فیلم كوتاه در جمهوری چك هر ماه نمایش های پر بازدید از سینمای كوتاه در پراگ برگزار می گردد. از آنجایی كه سینمای كوتاه ایران در دورانی طلایی خود سپری می كند، طبیعتاً مخاطبان چكی جشنواره هم از آن استقبال ویژه ای می كنند، به گونه ای كه سال قبل افتتاحیه جشنواره به نمایش شماری از فیلم های موفق و شاخص سینمای كوتاه اختصاص یافت.
دانشمند درباره ی رویكرد در جشنواره در انتخاب فیلم ها اظهار داشت: انتخاب آثار جشنواره توسط تیم جشنواره و با بررسی تحولات روز سینمای ایران و موفقیت های بین المللی این سینما شكل می گیرد. در این راه جشنواره از راهنمایی و مشورت فیلمسازان برجسته ای هم بهره می جوید.
وی در توضیح برنامه های جانبی جشنواره ی فیلم های ایرانی پراگ توضیح داد: برنامه های جانبی جشنواره مجموعه ای وسیع است كه در طول حیات جشنواره شامل اجرای موسیقی، تاتر، نمایشگاه نقاشی، عكس، پوستر، ورك شاپ های فیلمسازی، سمینارهای فیلم، پنل های تخصصی تاریخ سینمای ایران و نمایش های دانشگاهی بوده است. این برنامه ها هر سال بر مبنای تم و محتوای جشنواره انتخاب می شوند تا بتوانند تصویری كامل تر از فعالیت های هنرمندان ایرانی در عرصه های مختلف را به نمایش بگذارند. به صورت مثال تم جشنواره هشتم "جاودانگی! " بوده است و بر این اساس، همزمان با برگزاری جشنواره، نمایشگاهی از پوسترهای تاریخ سینمای ایران با همكاری بی دریغ علی بختیاری برای عموم به نمایش درآمد كه بر این واقعیت تاكید داشت كه آثار نفیس هنری عمری جاودانه و ماندگار خواهند داشت. همینطور در همین دوره پنلی تخصصی با حضور قصیده گلمكانی و مجید برزگر هم برگزار گردید كه مروری بر تاریخ سینمای ایران و مقایسه سینمای قبل و پس از انقلاب به بحث گذاشته شد. این برنامه هم گامی برای بازشناسی چهره هایی از سینمای ایران بود كه با گذشت دهه ها هنوز آثار و فعالیتشان در سینمای ایران اثری ماندگار و به یاد ماندنی داشته اند.
مدیر هنری جشنواره ی فیلم های ایرانی پراگ كه از ۲۵ دی تا ۶ بهمن ماه در پراگ برگزار گردید درباره ی تاثیر وضعیت اقتصادی روز ایران و تحریم ها، در برگزاری این دوره از جشنواره تصریح كرد: طبیعتاً تاثیر داشته است. ما در شرایطی فعالیت می نماییم كه حمایت بخش خصوصی در ایران می تواند به گسترش جشنواره كمكی غیرقابل انكار بكند. در این شرایط و با نوسانات موجود در بازار ایران متاسفانه حمایت های داخلی برای جشنواره بسیار محدود بوده است و امیدوارم كه در سالهای آینده شاهد حمایت بیشتری از بخش خصوصی ایران در جشنواره باشیم. با این وجود و در این شرایط هم هم در بخش خصوصی جشنواره توانسته است از حمایت بی دریغ افرادی بهره ببرد كه بدون چشم داشت به جشنواره كمك كرده اند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب