یك تعزیه خوان بیان كرد:
از نبود نظارت های دقیق تا تعزیه ای كه صاحب ندارد
كیت هنری: یك تعزیه خوان می گوید كه نظارتی بر اجرای تعزیه ها وجود ندارد.
مظفر قربان نژاد در گفت وگو با ایسنا درباره شیوه مراسم تعزیه خوانی در دهه اول ماه محرم اظهار داشت: در این دهه معمولا ۱۰ تعزیه اجرا می شود، سه یا چهار مجلس متفرقه مثل تعزیه حضرت زهرا(س)، تعزیه شاه چراغ، تعزیه متوكل عباسی و... و از روز چهارم به بعد به ترتیب تعزیه مسلم، تعزیه تفلان مسلم، تعزیه حر، تعزیه قاسم، تعزیه علی اكبر، تعزیه عباس و تعزیه امام حسین(ع) خوانده می گردد.
او همینطور درباره نسخه های كمتر اجرا شده در تعزیه خوانی، خاطرنشان كرد: نسخه هایی زیادی از تعزیه خوانی وجود دارد؛ از حضرت آدم گرفته تا عید غدیر. ۳۴۰ مجلس هم اكنون موجود است اما من ۱۰ تا ۱۵ مجلس را در اختیار دارم. متاسفانه وقت و زمان برای اجرای این تعزیه ها نیست. تنها تعزیه های غریبه (تعزیه های غیر عاشورایی) را در حسینه «قودجان» می توانیم برگزار نماییم، آنجا وسائل و اثاث خوبی دارد. ما سال قبل در آن حسینه، تعزیه جعفر طیار، تعزیه امام صادق(ع)، تعزیه امام زین العابدین(ع) و تعزیه جابر به كربلا را خواندیم. امسال هم ان شاءالله تعزیه حمزه و شهادت امام علی(ع) را خواهیم خواند.
این تعزیه خوان افزود: تعزیه های متفرقه از روز اربعین تا ۲۸ صفر در حسینه قودجان- واقع در شهر خوانسار استان اصفهان- اجرا می گردد. خوشبختانه در حسینه قودجان برای تعزیه دل می سوزانند و به تعزیه اهمیت می دهند. جالب است كه در موزه لوور پاریس گفته می گردد ۶۰۰ نسخه تعزیه وجود دارد اما در ایران موزه یا كتابخانه ای وجود ندارد كه همه نسخه ها در آن جا باشد، متاسفانه در كشور ما تعزیه صاحب ندارد. هر ساله این هنر آیینی ما، تكه تكه می گردد.
او یادآورشد: چندسال پیش رییس مجلس به خوانسار آمده بود و ما به او گفتیم كه قبل از انقلاب تكیه دولت برپا بود و در آن جا دائما تعزیه خوانی برگزار می شد اما چرا در ایران همینطور مكانی وجود ندارد؟
قربان نژاد با بیان این كه وجود یك مكان ثابت برای تعزیه حیاتی می باشد، تصریح كرد: در كنار مكانی كه مختص تعزیه خوانی است می توان موزه و كتابخانه ای بر پا شود تا اصالت تعزیه خوانی حفظ شود و همینطور از همه شهر های كشور گروه های تعزیه بیایند و تعزیه اجرا كنند. حرف ها و گله های زیادی وجود دارد اما كسی به این حرف ها توجهی ندارد. با این شیوه كه تعزیه خوانی پیش می رود نهایتا تا ۱۵ سال دیگر این هنر می ماند و بعد از آن به فراموشی سپرده خواهد شد.
این تعزیه خوان در پاسخ به این سوال كه آیا اصالت و شئونات موسیقی در تعزیه حفظ و رعایت می گردد اظهار نمود: این روند به بی صاحب بودن تعزیه برمی گردد. آهنگ های خوانندگان به درد تعزیه نمی خورد، چرا باید موسیقی فیلم امام علی(ع) یا آهنگ های ابراهیم تاتلیس، شجریان و... در تعزیه نواخته شود؟! سازندگان این موسیقی ها برای اجراهایشان هزینه كرده اند و استفاده از این موسیقی ها معصیت است. باید حق كپی رایت رعایت شود. به جای استفاده از این موسیقی ها می توان از دستگاه های موسیقی ایرانی مثل دشتی و اصفهانی یا گوشه هایی از شور كمك گرفته شود.
او افزود: یك عده كمی دارند تعزیه را بیچاره می كنند، این نوعی تهاجم فرهنگی است كه به تعزیه هم سرایت كرده است.
قربان نژاد با بیان این كه نظارتی بر اجرای صحیح تعزیه خوانی نیست، عنوان كرد: متاسفانه از سال ۸۰ تا ۹۰ یك نسلی وارد تعزیه شدند كه یك سری انحرافاتی را با خودش آورد و مشكل سازی كردند. هیچ كاری هم با آن ها نمی توان كرد و عده ای هم دنبال رو آن ها شدند. باید قدرتی بیاید و یك سری فیلترهایی را برای تعزیه خوانی اعمال نماید.
او با ابراز امیدواری از این كه جوانانی برای تعزیه خوانی جذب می گردد اظهار داشت: همچنان مكان هایی وجود دارد كه به جوان تعزیه خوانی آموزش می دهند اما امیدوارم كه این جوانان در مسیری درست قرار بگیرند و اصالت تعزیه خوانی را حفظ كنند.
این تعزیه خوان امسال هم در دهه اول محرم در شهر كرج، تكیه برقان به مدت ۱۰ روز مراسم تعزیه خوانی دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب