نمایندگان ۴۶ کشور به اسکار عرضه شدند از هلند و شیلی تا رومانی و عراق
کیت هنری: تابحال ۴۶ کشور نمایندگان خویش را برای اسکار بین المللی انتخاب و به آکادمی معرفی کرده اند.
به گزارش کیت هنری به نقل از مهر، فصل اسکار با نزدیک شدن به فصل جشنواره های پاییزی، درحال رسیدن است و تب و تاب معرفی فیلم های بلند بین المللی با نزدیک شدن به مهلت معرفی که یکم اکتبر (۹ مهر) است، بالا می گیرد. بدین سبب باید منتظر انبوهی از اطلاعیه ها طی چند هفته باقیمانده بود. تابحال ۴۶ کشور نمایندگان خویش را برای اسکار انتخاب و معرفی کرده اند.
فهرست کوتاه اسکار ۱۶ دسامبر اعلام می شود و ۱۵ فیلم بین المللی برای رای گیری توسط اعضای آکادمی در تمام شاخه ها که متعهد به تماشای هر ۱۵ فیلم هستند، معرفی می گردند. اسامی نامزدهای اسکار ۲۲ ژانویه اعلام خواهد شد.
امسال ترکیه نخستین کشوری بود که با معرفی «یکی از آن روزهایی که هِمی می میرد» وارد این رقابت شد. بعد از آن جمهوری چک با «من هر چیزی که می خواهم نیستم»، سوئیس با «شیفت دیرهنگام»، فلسطین با «فلسطین ۳۶»، ایرلند با «آسایشگاه»، بلغارستان با «تاریکا»، تایلند با «یک روح مفید» آلمان با «صدای سقوط»، اتریش با «طاووس»، ایسلند با «عشقی که باقی می ماند»، سوئد با «عقاب های جمهوری»، تونس با «صدای هند رجب»، کانادا با «چیزهایی که می کُشی»، نروژ با «ارزش عاطفی»، تایوان با «دختر چپ دست»، بلژیک با «مادران جوان»، لتونی با «سگ خدا»، ژاپن با «کوکوهو» و اردن با «تمام چیزی که از تو باقی مانده» راهی اسکار شدند.
نمایندگان دیگر کشورهایی که تابحال انتخاب شده اند عبارتند از:
اندونزی: «سوری: همسری از آینده» ساخته یاندی لورنز
این فیلم عاشقانه علمی تخیلی که توسط یاندی لورنز نوشته و کارگردانی شده، بر مبنای سریال اینترنتی او با همین نام در سال ۲۰۱۷ تولید شده است. داستان فیلم در رابطه با مرد جوانی است که تنها در کرواسی زندگی می کند و با زنی روبه رو می شود که ادعا می کند همسرش از آینده است و به ماموریتی فرستاده شده تا به وی در اصلاح عادات بد و بهبود سبک زندگی اش کمک نماید. فیلمبرداری این فیلم بیشتر در کرواسی انجام شد و جاکارتا و فنلاند هم دیگر لوکیشن های فیلم بود. شمار تماشاگران این فیلم در اندونزی در ۹ روز از مرز یک میلیون گذشت.
استونی: «کاغدهای پیچیدن سیگار» ساخته میل پالیاله
کمدی-درام استونی با تأکید بر جوانان، با اقتباس از داستانی نوشته اورمت پیلینگ تولید شده و داستان سباستین را تصویر می کند که به عنوان کارمند فروشگاه کار می کند. او وقتی با سیلو، یک ولگرد آزاد، آشنا می شود، روز کاری عادی خویش را متزلزل می بیند. آنها با هم علف می کشند و رویای یک بلیت یک طرفه به برزیل را در سر می پرورانند.
اسلواکی: «پدر» ساخته ترزا نووتوا و دوشان بودزک
این فیلم ۱۰۲ دقیقه ای که محصول اسلواکی، جمهوری چک و لهستان است، یک فیلم درام محصول سال ۲۰۲۵ به کارگردانی ترزا نووتووا و نویسندگی مشترک نووتووا و دوشان بودزاک است و داستان پدری را دنبال می کند که سندرم کودک فراموش شده را تجربه می کند. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در بخش افق های جشنواره بین المللی فیلم ونیز سال جاری تجربه نمود و در جشنواره فیلم تریسته و جشنواره فیلم شبهای سیاه تالین نیز به نمایش درآمد.
اسلوونی: «دختران دردسرساز کوچک» ساخته اورشکا جوکیچ
این فیلم ۹۰ دقیقه ای که محصول مشترک اسلوونی، ایتالیا، کرواسی و صربستان است، یک فیلم درام محصول سال ۲۰۲۵ است که اورشکا جوکیچ در نخستین تجربه کارگردانی خود، نویسندگی و کارگردانی آنرا بر عهده داشته است. این فیلم حول محور لوسیا، دختر ۱۶ ساله درونگرا و رابطه اش با همکلاسی اش آنا-ماریا می چرخد و نخستین بار در جشنواره بین المللی فیلم برلین به نمایش درآمد و بعد از آن در بخش مسابقه بخش بین المللی بیست و چهارمین جشنواره فیلم ترایبکا حضور یافت. فیلم همین طور بخشی از بخش افق های پنجاه و نهمین جشنواره بین المللی فیلم کارلووی واری بود و به زودی در جشنواره بین المللی فیلم ونکوور ۲۰۲۵ به معرض نمایش گذاشته خواهد شد. پیتر بردشاو در روزنامه گاردین، به فیلم ۵ ستاره داد و آنرا «فیلمی کاملا جذاب با بازیهای فوق العاده» خواند.
ارمنستان: «اشباح ارمنی من» ساخته تامارا استپانیان
این مستند، زندگی کارگردان استپانیان را دنبال می کند که زندگی خویش را در یک خانواده هنری ارمنی و با دیدن پدرش ویگن استپانیان در سینمای ارمنستان شوروی بررسی می کند. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در بخش ویژه جشنواره برلیناله تجربه نمود و توسط فرانسه و ارمنستان تهیه شده است. این کشور سال ۲۰۲۳ با فیلم «آمریکاتسی» به لیست کوتاه اسکار راه پیدا کرد.
اروگوئه: «رهایم نکن» ساخته آنا گوارا، لتیسیا خورخه
این فیلم که به دوستی ۲ زن می پردازد، سومین فیلم حاصل از همکاری ۲ نویسنده و کارگردان، آنا گوارا و لتیسیا خورخه است و نخستین نمایش جهانی خویش را در جشنواره ترایبکا ۲۰۲۴ تجربه نمود و موفق به دریافت جایزه نورا افرن شد و بعد از آن در جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، در دوازدهمین جشنواره سینمای جدید، در بیست و یکمین جشنواره فیلم پیریاپولیس، جشنواره بین المللی فیلم سنگاپور و جشنواره بین المللی سینمای مستقل بوئنوس آیرس به نمایش درآمد. این درام ۷۱ دقیقه ای سال ۲۰۲۴ که محصول مشترک اروگوئه و استونی است، روند عزاداری دختری را بعد از مرگ نابهنگام بهترین دوستش دنبال می کند.
اکوادور: «چوزالونگو» ساخته دیه گو اورتونیو
این فیلم هولناک فولک ۹۵ دقیقه ای که محصول اکوادور، کانادا، پرو و اسپانیاست، با بودجه ۳۶۰ هزار دلاری تولید شده و محصول ۲۰۲۴ به نویسندگی و کارگردانی دیه گو اورتونیو است. فیلم بر مبنای افسانه سنتی آند «ال چوزالونگو» تولید شده که در رابطه با یک موجود مرموز به نام چوزالونگو است که زنان را به قتل می رساند. پدر نیکانور مرگ های پیرامون این افسانه را بررسی می کند، در صورتیکه انقلاب و بردگی سرخپوستان، کار او را پیچیده می کند و اعضای جامعه را که منتظر کاهش تعداد مرگ و میرها و ناپدید شدن ها است، ناامید می سازد. این فیلم اولین نمایش جهانی خویش را در بیستمین جشنواره بین المللی فیلم فانتزی پورتو آلگره در سال ۲۰۲۴ تجربه نمود و سپس در دهمین جشنواره بین المللی فیلم گوایاکیل به نمایش درآمد. این فیلم در طول ۸ هفته نمایش خود در پرو بالاتر از ۲۰ هزار بلیت فروخت و به پرفروش ترین فیلم اکوادوری سال بدل شد.
آذربایجان: «تقی اف: نفت» ساخته زائور قاسملی
دهمین فیلم ارسالی این کشور، سالهای اولیه زندگی زین العابدین تقی اف را دنبال می کند و نخستین فیلم از سه گانه ایی است که حول نقاط عطف مهم زندگی این نیکوکار مشهور آذربایجانی می چرخد. این فیلم توسط آرزو علیوا و اورمان علی اف تهیه شده و اسماعیل ایمان فیلم نامه آنرا نوشته است.
پاناما: «گرمسیری محبوب» ساخته آنا اندارا
این فیلم درام سال ۲۰۲۴ که محصول مشترک پاناما و کلمبیاست و رابطه بین یک زن از طبقه مرفه دچار زوال عقل و پرستار مهاجرش را دنبال می کند نخستین نمایش جهانی خویش را سال پیش در چهل و نهمین جشنواره بین المللی فیلم تورنتو تجربه نمود و بعد از آن در جشنواره بین المللی فیلم سن سباستین، ریودوژانیرو، رم و جشنواره فیلم گوتنبرگ، کارتاخنا و پاناما به نمایش درآمد.
پاراگوئه: «زیر پرچم ها، خورشید» ساخته خوانخو پرپرا
این فیلم مستند که محصول مشترک پاراگوئه، آرژانتین، آمریکا، فرانسه و آلمان است، جایزه منتقدان بین المللی فیپرشی را در بخش پانورامای برلیناله ۷۵ از آن خود کرده و بعد از آن در جشنواره های مختلفی به نمایش درآمده است. داستان این فیلم زندگی مردم پاراگوئه را در دوران دیکتاتوری آلفردو استروسنر، بر مبنای آرشیوهای سمعی و بصری از کشورهای مختلف جهان روایت می کند و با دریافت جایزه بزرگ بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم مستقل بوئنوس آیرس، هیأت داوران از آن به عنوان فیلمی یاد کردند که با تحقیقات دقیق استادانه و دقیق، یکی از تاریک ترین فصل های تاریخ پاراگوئه را در هم می آمیزد و نه فقط به ما اجازه می دهد تا تأمل نماییم، بلکه به ما اجازه می دهد تا زمان گذشته ای را که بهیچ وجه بسته نیست، حس نماییم.
پرو: «سرزمین مادری» ساخته مارکو پاناتونیک
این فیلم ۱۵۷ دقیقه ای، درام محصول ۲۰۲۳ است که توسط مارکو پاناتونیک در نخستین تجربه کارگردانی اش نوشته و کارگردانی شده است. این فیلم در رابطه با مردی اهل کوسکو است که می خواهد برای مهندس شدن درس بخواند، اما نمی خواهد مادر و خواهرش را ترک کند، بدین سبب برای تعریف آینده و هویت خود گرفتار مشکل می شود. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در سی و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم مار دل پلاتا در ۶ نوامبر ۲۰۲۳ تجربه و جایزه گلدن آستور را از آن خود کرد.
جمهوری دومینیکن: «پپه» ساخته نلسون کارلو د لوس سانتوس آریاس
این فیلم مستند-درام، برنده خرس نقره ای بهترین کارگردانی در سال ۲۰۲۴، از دیدگاه نخستین و آخرین اسب آبی کشته شده در قاره آمریکا روایت می شود که داستان خویش را با بهره گیری از سنت های شفاهی بازگو می کنند. این دومین فیلم این کارگردان بعد از فیلم «کوکوته» در سال ۲۰۱۸ و نوزدهمین فیلم ارسالی این کشور به اسکار است.
رومانی: «ترافیک» ساخته تئودورا میهای
این فیلم که برمبنای فیلم نامه کریستین مونجیو چهره مشهور سینمای رومانی و در ۱۱۹ دقیقه تولید شده محصول مشترک رومانی، بلژیک و هلند است یک درام سرقت و محصول ۲۰۲۴ است که با بازی آناماریا وارتولومی و یونوت نیکولائه، داستان گروهی از مهاجران رومانیایی در بلژیک را دنبال می کند که از شهروندان درجه دو ناخواسته به مجرمان تحت تعقیب تبدیل می شوند و تصمیم می گیرند سرقتی را ترتیب دهند که زندگی آنها را برای همیشه تغییر خواهد داد. داستان فیلم از سرقت نقاشی های امضا شده توسط پیکاسو، مونه و گوگن از یک موزه هلندی در سال ۲۰۱۲ توسط سه رومانیایی الهام گرفته شده است. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در بخش رقابتی جشنواره فیلم ورشو ۲۰۲۴ داشت و جایزه بزرگ ورشو را از آن خود کرد و بعد از آن در جشنواره بین المللی فیلم توکیو ۲۰۲۴ جایزه بهترین بازیگر زن را برای آناماریا وارتولومی برد. این فیلم همین طور در جشنواره بین المللی فیلم روتردام ۲۰۲۵ و جشنواره بین المللی فیلم ترانسیلوانیا به نمایش درآمد و در جشنواره بین المللی فیلم شانگهای ۲۰۲۵ جایزه تماشاگران را از آن خود کرد.
شیلی: «نگاه مرموز فلامینگو» ساخته دیه گو سسپدس
فیلم برنده جایزه بزرگ بخش نوعی نگاه جشنواره کن که نخستین فیلم بلند کارگردانش است و برای دریافت جایزه بهترین فیلم ای برو-آمریکایی در جوایز معتبر گویا اسپانیا نیز رقابت خواهد کرد، نخستین نمایش خود در آمریکای شمالی را در جشنواره فیلم تورنتو در ۹ سپتامبر تجربه نمود. بالاتر از ۴۰۰ عضو آکادمی فیلم شیلی، شامل قشر بزرگی از متخصصان بخش ملی سمعی و بصری، این درام را از میان ۵ رقیب دیگر، همچون «موج» ساخته سباستین للیو که جایزه اسکار بین المللی ۲۰۱۸ را برای «یک زن شگفت انگیز» به خانه برد، انتخاب کردند. این درام ملایم، خنده دار، پرشور و گاهی پوچ گرایانه در اوایل دهه ۸۰ در یک شهر معدنی بیابانی در زمان ظهور اپیدمی ایدز اتفاق می افتد و داستان یک دختر ۱۱ ساله و پدرش را به تصویر می کشد و شیوع این بیماری کشنده و برخورد جامعه خرافاتی معدنچیان با آنرا تصویر می کند.
عراق: «کیک رییس جمهور» ساخته حسن هادی
این فیلم که نخستین تجربه کارگردانی هادی است بعد از نمایش در بخش دو هفته کارگردانان، جایزه باارزش دوربین طلایی جشنواره کن را از آن خود کرد و جایزه انتخاب مردمی را نیز برد. این فیلم داستان لامیا ۹ ساله را تصویر می کند که برای نقش هولناک پختن کیک تولد صدام حسین انتخاب شده است. سونی پیکچرز کلاسیکس تمام حقوق پخش آنرا در آمریکای شمالی و سایر مناطق کلیدی در اختیار دارد.
فیلیپین: «ماژلان» ساخته لاو دیاز
این درام تاریخی، ماه های پایانی زندگی فردیناند ماژلان، دریانورد پرتغالی را پیش از مرگش در جزیره ماکتان روایت می کند. «ماژلان» با بازی گائل گارسیا برنال در کنار بازیگران فیلیپینی چیزی را ارائه می کند که دیاز آنرا «دیدگاهی سازش ناپذیر از تاریخ» می نامد. این فیلم که در جشنواره فیلم کن و تورنتو به نمایش درآمد و به جشنواره فیلم نیویورک نیز خواهد رفت به جای این که این کاوشگر مشهور را به عنوان یک چهره قهرمان به تصویر بکشد، او را به عنوان مردی تصویر می کند که با فراموشی خود روبه رو می شود تا داستانهای استعماری رمانتیک را به چالش بکشد.
فنلاند: «۱۰۰ لیتر طلا» ساخته تیمو نیکی
این فیلم کمدی محصول سال ۲۰۲۴ به نویسندگی و کارگردانی تیمو نیکی در رابطه با ۲ خواهر الکلی است که ۱۰۰ لیتر از نوشیدنی مشهور خانواده خویش را می نوشند و مجبور می شوند آنرا به سرعت برای عروسی خواهرشان که در شرف وقوع است، تأمین کنند. این فیلم در نوزدهمین جشنواره فیلم رم به نمایش درآمد و از مارکو بیسکارینی، که زیر نظر انیو موریکونه تحصیل کرده برای آهنگسازی بهره گرفته است.
مصر: «تولدت مبارک» ساخته سارا گوهر
این فیلم درام مصری که حاصل نخستین تجربه کارگردانی سازنده اش است، داستان یک خدمتکار ۸ ساله را دنبال می کند که برای دوست خود از طبقه فرادست جشن تولد می گیرد. او که به عنوان خدمتکار برای یک خانواده ثروتمند در قاهره کار می کند، مصمم است یک جشن تولد بی نقص برای نلی، دختر کارفرمایش، ترتیب دهد. در عین حال، سلسله مراتب اجتماعی بین کارفرما و خدمتکار، او را با واقعیتی تلخ روبه رو می کند. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در بیست و چهارمین جشنواره فیلم ترایبکا تجربه و جایزه بهترین فیلم بلند داستانی بین المللی و همین طور جایزه نورا افرون و بهترین فیلم نامه در یک فیلم بلند داستانی بین المللی را دریافت کرد و مقرر است در هشتمین جشنواره فیلم ال گونا هم به نمایش درآید.
کاستاریکا: «پسر محراب، کشیش و باغبان» ساخته خوان مانوئل فرناندز
پسر محراب، کشیش و باغبان یک فیلم مستند محصول سال ۲۰۲۵ است که توسط خوان مانوئل فرناندز نوشته، تهیه، فیلمبرداری، تدوین و کارگردانی شده است. این فیلم شهادت ها و جستجوی عدالت برای ۲ مرد را دنبال می کند که در کودکی توسط کشیش موریسیو ویکس لیزانو مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.
مراکش: «کاله مالاگا» ساخته مریم توزانی
«کاله مالاگا» که برنده جایزه تماشاگران در بخش ویژه جشنواره فیلم ونیز شد، سومین حضور توزانی به عنوان نماینده مراکش در اسکار است. این فیلم بلند اسپانیایی زبان، کارمن مو را را در نقش زنی ۷۹ ساله نشان داده است که برای حفظ خانه دوران کودکی اش در مراکش بعد از تصمیم دخترش برای فروش آن، مبارزه می کند. توزانی فیلم نامه را همراه همسر فیلمسازش، نبیل آیوش نوشته است. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در جشنواره بین المللی فیلم ونیز سال جاری تجربه نمود و جایزه تماشاگران این بخش را برد و بعد از آن به جشنواره تورنتو رفت.
کامبوج: «تنمنت» به کارگردانی مشترک اینراسوتیپ نت و سوکیو چیا
فیلم هولناک و روانشناختی «تنمنت» در یک آپارتمان رو به زوال در دوران خمره ای سرخ در پنوم پن می گذرد. داستان فیلم در رابطه با سوریا (تورن تانت)، یک هنرمند مانگای کامبوجی-ژاپنی است که بعد از مرگ مادرش به خانه بازمی گردد و در مجموعه ای از تصاویر وحشتناک گرفتار می شود که مرزهای بین گذشته و حال را محو می کند. این فیلم در بخش مسابقه پرده بزرگ جشنواره بین المللی فیلم روتردام در سال ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و از آن زمان در جشنواره های مختلفی حضور داشته است.
کرواسی: «آتش یا مرگ!» ساخته ایگور بزینوویچ
این مستند کمدی، برنده جایزه ببر جشنواره فیلم روتردام و جایزه فیپرشی، روایت مردم محلی از داستانی عجیب در رابطه با اشغال ۱۶ ماهه شهر رییکا کرواسی - که ایتالیایی ها آنرا Fiume (آتش) می نامند در سال ۱۹۱۹ توسط شاعر ایتالیایی گابریل دانونزیو را به تصویر می کشد. کرواسی با ۳۵ بار شرکت در رقابت، هنوز هیچ گاه نامزد دریافت این جایزه نشده است.
کره جنوبی: «انتخاب دیگری نیست» پارک چان-ووک
این فیلمساز تحسین شده که در کارنامه اش آثاری مانند «پیرپسر»، «کنیز» و «تصمیم به ترک» را دارد در این کمدی سیاه که با اقتباس از رمان «تبر» نوشته دونالد ای. وست لیک تولید شده یک کهنه کار صنعت کاغذ را تصویر می کند که بعد از ۲۵ سال کار وفادارانه اخراج و به افراط گرایی های ناامیدکننده و مرگبار کشیده می شود. این فیلم نخستین نمایش جهانی خویش را در ونیز تجربه نمود و جشنواره بین المللی فیلم بوسان را افتتاح می کند.
مقدونیه شمالی: «داستان سیلیان» ساخته تامارا کوتفسکا
این مستند که اخیرا نخستین نمایش جهانی خویش را در ونیز و در بخش خارج از بخش مسابقه تجربه کرد، در چندین جشنواره دیگر همچون شیکاگو و آدلاید و تورنتو نیز به نمایش درآمد و در رابطه با پیوند یک کشاورز با یک لک لک سفید است.
هلند: «ریدلند» ساخته سون برسر
این فیلم بلند که نخستین فیلم بلند برسر است، در هفته منتقدان جشنواره فیلم کن سال ۲۰۲۵ به نمایش درآمد. داستان حول محور یک نی زن می چرخد که جسد دختری را در زمین خود پیدا می کند و شیفته کشف راز آن می شود. هلند ۳ بار برنده جایزه اسکار شده و ۴ بار دیگر نامزدی این بخش را کسب کرده است. حرف آخر اینکه پس از آن جمهوری چک با من هر چیزی که می خواهم نیستم، سوئیس با شیفت دیرهنگام، فلسطین با فلسطین ۳۶، ایرلند با آسایشگاه، بلغارستان با تاریکا، تایلند با یک روح مفید آلمان با صدای سقوط، اتریش با طاووس، ایسلند با عشقی که باقی می ماند، سوئد با عقاب های جمهوری، تونس با صدای هند رجب، کانادا با چیزهایی که می کُشی، نروژ با ارزش عاطفی، تایوان با دختر چپ دست، بلژیک با مادران جوان، لتونی با سگ خدا، ژاپن با کوکوهو و اردن با تمام چیزی که از تو باقیمانده راهی اسکار شدند. این مستند، زندگی کارگردان استپانیان را دنبال می کند که زندگی خود را در یک خانواده هنری ارمنی و با دیدن پدرش ویگن استپانیان در سینمای ارمنستان شوروی بررسی می کند. داستان این فیلم زندگی مردم پاراگوئه را در دوران دیکتاتوری آلفردو استروسنر، مبنی بر آرشیوهای سمعی و بصری از کشورهای مختلف جهان روایت می کند و با دریافت جایزه بزرگ بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم مستقل بوئنوس آیرس، هیات داوران از آن بعنوان فیلمی یاد کردند که با تحقیقات دقیق استادانه و دقیق، یکی از تاریک ترین فصل های تاریخ پاراگوئه را در هم می آمیزد و نه فقط به ما اجازه می دهد تا تأمل نماییم، بلکه به ما اجازه می دهد تا زمان گذشته ای را که بهیچ وجه بسته نیست، حس نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کیت هنری در مورد این مطلب