سووشون پیچیده ترین کارم بود چرا آبیار سراغ دوربین روی دست رفت؟
کیت هنری: طراح جلوه های ویژه بصری سریال سووشون با اشاره به سبب آبیار برای فیلمبرداری دوربین روی دست بیان کرد که این تمهیدی برای وفاداری به اصل داستان بود.
فرید ناظر فصیحی طراح جلوه های ویژه بصری سریال «سووشون» درباره ی پیچیدگی های کاری سریال های تاریخی به خبرنگار مهر بیان نمود: وقتی یک فیلم یا سریال ایجاد می شود، همه عوامل تلاش می کنند در عین خدمت به فیلم نامه و کارگردان، بخشی از توانایی حرفه ای خودرا نیز نشان دهند. اما سخت ترین بخش در طراحی جلوه های بصری اینست که بشکلی کار نماییم که در بهترین شکل ممکن دیده نشویم و رسیدن به این نقطه بسیار دشوار است. وی درباره ی همکاری با نرگس آبیار در «سووشون» اظهار داشت: سال هاست بعنوان طراح جلوه های ویژه بصری در کنار نرگس آبیار فعالیت می کنم. نگاه او به روایت و دکوپاژ را می شناسم و به هماهنگی رسیده ایم. در طول کار، وقتی درباره ی یک پلان صحبت می نماییم، دقیقاً می دانم چه می خواهد و در نهایت هم به همان نتیجه می رسیم.
وی درباره ی تفاوت طراحی جلوه های ویژه در آثار تاریخی با دیگر ژانرها و موضوعات توضیح داد: در پروژه های تاریخی، عکس ها و اسناد تصویری بسیاری وجود دارد که باید بر طبق آنها جلوه های بصری طراحی و اجرا شود. اما در فیلمها و سریال های داستانی، وقتی چنین اسنادی وجود ندارد، کار راحتتر می شود و میتوان بر پایه خواست کارگردان و تخیل پیش رفت.
روزانه ۲۵۰ پلان را با جلوه های بصری کار می کردیم
ناظر فصیحی اضافه کرد: در این پروژه بر مبنای نظر کارگردان، باید عین به عین داستان پیش می رفتیم و همین مساله کار را دشوار می کرد؛ تا جایی که به صورت میانگین روزانه ۲۵۰ پلان را با جلوه های بصری کار می کردیم. وی درباره ی صحنه های جنگ نیز توضیح داد: یکی از پیچیدگی های اصلی کار، کنترل صحنه در فضای سریال بود. بنابراین معتقدم «سووشون» پروژه ای منحصربه فرد در ایران است. طراح جلوه های ویژه سریال اظهار داشت: آبیار در ساخت این سریال کوشیده به اصل داستان وفادار باشد و یکی از تمهیدات او استفاده از دوربین روی دست بود. این حساسیت و دقت برای شبیه سازی با دوربین روی دست زمان بر بود. علاوه بر این، مدام درحال حذف نشانه های زندگی امروز در اطراف لوکیشن اصلی بودیم. بطورمثال خانه زری، لوکیشن اصلی، دست نخورده باقیمانده بود اما اطراف آن پر از ساختمان های بلند بود که باید حذف می شد تا فضا به روزگار گذشته نزدیک شود. یا منابع نوری امروزی در صحنه وجود داشت که باید پاک می شد. این چالش ها واقعا نفس گیر بودند.
یکی از پیچیده ترین پروژه های ۲۰ سال گذشته
ناظر فصیحی تجربه «سووشون» را بهادار دانست و اظهار داشت: در ۲۰ سال قبل که در حوزه جلوه های بصری فعالیت می کنم، می توانم بگویم این سریال یکی از پیچیده ترین پروژه هایی بود که کار کرده ام. تجربه ای گرانبها برای تیم ما بود.
وی درباره ی شیوه اقتباس در این پروژه نیز اظهار داشت: این نوع اقتباس ادبی در سینما و سریال سازی خیلی تکرار نشده است. در آثار تاریخی دیگر، نویسنده بر مبنای اسناد و با کمک تخیل، تصویری از واقعه می سازد. اما آبیار تمام روایت را خط به خط با رمان پیش برد. رسیدن به این ساختار کار سخت اما لذت بخشی بود، چون با ساخته شدن هر پلان معنایی تازه شکل می گرفت و گویی لحظه به لحظه در تاریخ سرزمین مان قدم می زدیم. من شخصاً این شکوه لحظات تاریخی را دوست داشتم. ناظر فصیحی درباره ی اهمیت باورپذیری در صحنه های این سریال اظهار داشت: حفظ ریتم و باورپذیر کردن صحنه ها اولویت اصلی ما بود. روایت عشق زری و یوسف در دل جنگ و در عین حال نشان دادن مخالفت یوسف با شرایط کشور احتیاج به فضاسازی دقیق داشت. بطورمثال در بخش سوم، یک اردوگاه با چادر و ادوات نظامی طراحی شد. ماکت هواپیمایی هم برای القای فضای فرودگاه درنظر گرفتیم و هنگام قدم زدن زری و یوسف، هواپیمایی دیگر در آسمان پرواز می کرد. این تمهیدات برای افزایش حس و حال فضا و باورپذیری آن روزها بود. وی درباره ی تأثیر سریال بر نسل جوان بیان نمود: بزرگ ترین چالش نسل جدید، موضوع آموزش و آگاهی است. آموزش و پرورش، دانشگاه ها و دیگر نهادها در این مورد اهمال نموده اند. به نظرم رمان «سووشون» نوشته سیمین دانشور در راستای آگاهی بخشی حرکت می کند و آبیار و تیم تولید «سووشون» نیز دغدغه مندانه در این راه حرکت کرده اند. طراح جلوه های ویژه بصری سریال «سووشون» در انتها اظهار داشت: به عقیده من به جهت اینکه تفکر «سووشون» در نسل جوان نهادینه شود، در درجه نخست باید با داستان همراه شوند و اگر این اتفاق بیافتد طبیعتاً این آگاهی بخشی نسبت به تاریخ سرزمین مان روی داده است. عکس ها از حسن قائدی است. به طور خلاصه رسیدن به این ساختار کار سخت اما لذت بخشی بود، چون با ساخته شدن هر پلان معنایی تازه شکل می گرفت و گویی لحظه به لحظه در تاریخ سرزمین مان قدم می زدیم. آموزش و پرورش، دانشگاه ها و دیگر نهادها در این مورد کوتاهی نموده اند. به نظرم رمان سووشون نوشته سیمین دانشور در جهت آگاهی بخشی حرکت می کند و آبیار و تیم تولید سووشون هم دغدغه مندانه در این راه حرکت کرده اند.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان کیت هنری در مورد این مطلب