هفت روز سیما در مهر؛
تلویزیون در تسخیر دهه شصتی ها
کیت هنری: بودن یا نبودن سروش صحت در کتاب باز، تغییر نسل مدیران سیما، لو رفتن احکام انتصابات در فضای مجازی و تعطیلی دنباله دار برنامه های سینمایی، از اهم نکات این هفته در لابه لای اخبار تلویزیون بود.
خبرگزاری مهر - گروه هنر- عطیه مؤذن: «هفت روز سیما» عنوان بسته خبری-تحلیلی ویژه ای است که در آخر هر هفته به بازخوانی اهم تحولات خبری در رابطه با متن و حاشیه تولیدات صداوسیما و اتفاقات پیرامونی آن در طول هفته می پردازد.
در این بسته خبری هفتگی سعی کردیم در کنار خبرهای رسمی فعالیت برنامه سازان و مدیران سیما، نیم نگاهی به حواشی رسانه ای و حتی شایعاتی که به رغم غیررسمی بودن می توانستند در اخبار در رابطه با سیما تأثیرگذار باشند هم داشته باشیم.
امروز پنجشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه می توانید با شماره ۱۱۵ بسته خبری «هفت روز سیما» در مرور متن و حاشیه اتفاقات تلویزیون و خارج از تلویزیون در هفته ای که گذشت، با ما همراه شوید.
این نخستین بسته خبری ما در سال ۱۴۰۱ است که بعد از مدتی وقفه باردیگر انتشار آنرا از سر گرفته ایم.
چهره هفته؛ سروش صحت
چه کسی فکر می کرد که یک بازیگر- کارگردان بتواند به یک مسئله برای اجرای یک برنامه کتاب محور در تلویزیون تبدیل شود؟ سروش صحت بازیگر و کارگردانی که او را با سریال های مهران مدیری شناختیم و در این سال ها خودش هم به شکل مستقلی ساخت سریال های طنز و سرگرم کننده را به عهده گرفت. حالا اما همه می دانند که این بازیگری و کارگردانی تنها وجه شخصیتی سروش صحت نیست و او سویه دیگری هم دارد که همان مولف بودنش است. مولف نه فقط به مثابه نویسنده کارهای سریالی و سینمایی که خیلی حرفه ای تر می نویسد و خیلی عادت وار در زندگی اش دست به کتاب است.
همین هم وجه تمایز او با سلبریتی هایی است که وقتی اجرای برنامه ای را به عهده می گیرند از فرط ندانستن و ناتوانی و گاف های گوناگون در جا می زنند و مورد نقد قرار می گیرند. اینجا اساساً لفظ مجری سلبریتی به صحت وارد نیست چون خودش کتابخوانی است که نویسنده و بازیگر و کارگردان شده است و حالا همین وجه کتاب خوان بودن و کتاب باز بودنش موجب شد مجری «کتاب باز» شود.
و اما «کتاب باز» که حالا می توان گفت تنها برنامه کتابی تلویزیون است که مخاطب عام دارد؛ این را هم دقت کنید مخاطب عام! در شبکه نسیم! شبکه ای که برای سرگرمی است، شبکه ای که دیگر سرگرمی هایش «خندوانه» و «دورهمی» است و «کتاب باز» هم مقرر است از همین جنس سرگرمی باشد. که اگر ماموریتش فرق می کرد حتما باید به شبکه ای دیگر می رفت و حتما باید آیتم ها و مجری و ساختارش عوض می شد. اما کتاب باز برای این شبکه تولید شده است نه مخاطب فرهیخته و خاص شبکه چهار یا شبکه آموزش یا هر شبکه دیگر.
«کتاب باز» حالا بعد از چند فصل و چند صد برنامه گرفتار چالش شده است؛ این برنامه یک سال است که نتوانسته روی آنتن برود و روز گذشته محمدرضا رضاییان تهیه کننده برنامه خیلی ضمنی اشاره نمود که «یکی از معاونت های تلویزیون در این یک سال گفته بود که برنامه باید متوقف شود.» «کتاب باز» هم در این یک سال متوقف ماند و در عین حال روایت های مختلفی از ممنوعیت حضور سروش صحت در پشت پرده داستان روایت می شد. یکی از رسانه ها چندی قبل از این ممنوعیت نوشت که «به تواتر شنیده است مشکل برنامه سروش صحت است» و از وحید یامین پور نام برد که مدیران صداوسیما امثال چنین فردی را می خواهند. وحید یامین پور که اتفاقاً خودش هم از میهمانان «کتاب باز» بوده است نه فقط این گفته را تکذیب نمود بلکه اعلام نمود که «من خودم طرفدار سروش صحت» هستم.
با این حال هنوز تکلیف سروش صحت و اجرای «کتاب باز» مشخص نشده بود که خبر رسید مقرر است سریال «ساختمان پزشکان» از شبکه تماشا پخش شود. اما پس از چندی این سریال هم یک باره و بدون هیچ توضیحی از کنداکتور شبکه تماشا حذف شد. این حذف از کنداکتور ضریب دیگری به شائبه ممنوعیت فعالیت سروش صحت داد که برخی آنرا به مواضع وحید جلیلی قائم مقام امور فرهنگی سازمان نسبت دادند که در زمان های نه چندان دور و در مقام یک منتقد و کارشناس فرهنگی انتقادهای تند و تیزی را به این سریال مطرح کرده بود.
در همین مدت دو بار رییس صداوسیما درباره شایعات و شائبه های حضور مجریان ممنوع الکار صحبت کرد که یک دفعه بصورت کلی اصرار کرد که «درهای صداوسیما برای همه ظرفیت ها باز است» و بار دوم در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر درباره ممنوع الکاری سروش صحت بیان کرد که «در صداوسیما ممنوع الکار نداریم» و تصمیم گیری در حوزه انتخاب مجری را بر عهده تهیه کننده و مدیر شبکه دانست.
حالا باید دید سروش صحت بالاخره می تواند با اجرای همین برنامه به تلویزیون بازگردد یا هنوز دست اندازهای نامزئی سد راهش خواهد شد.
اتفاق ویژه هفته؛ تغییر نسل مدیران تلویزیون
تا همین دو سه سال پیش که حتی قانون ممنوعیت به کارگیری مدیران بازنشسته تصویب و اجرائی شده و بر لزوم اعمال آن تاکید شده بود باز هم بودند مدیران بازنشسته ای که نمی توانستید آنها را از صندلی های ریاستی صداوسیما جدا کنید که احتمال خوش بینانه اش از فرط علاقه به خدمت به خلق بوده است. با این وجود حتی اجرای این قانون هم ممکن نبود و تا همین اواخر بودند مدیرانی که سکاندار مسئولیت های مهمی در سازمان بودند. جوان گرایی البته از دوره عبدالعلی علی عسکری در صداوسیما به تدریج شروع شد و برخی مدیران جوان در سمت های مدیریتی به کار گرفته شدند.
نسل مدیران تلویزیون در این یکی دو سال هنوز کامل جوان نشده بود تا این که این هفته مدیران ۶ شبکه تلویزیونی در دوره ی جدید منصوب شدند. مدیرانی که نگاه اولیه به سن آنها که در میانه دهه ۶۰ هستند نشان میدهد اتفاق ویژه ای در تلویزیون درحال رخ دادن است و حالا یک باره گویی تلویزیون پوست انداخته و نسل عوض کرده است. سکان مدیریت این دفعه به مدیران دهه ۶۰ ای سپرده شده است تا بخت خود و خاصه آنتن رسانه ملی را بیازمایند.
اگرچه صرف جوان گرایی ایده آل نیست و حتما صداوسیما به نیروهای خلاق و در عین حال با تجربه و کارآزموده ای نیاز دارد که بتوانند از پس چالش ها و بحران های تلویزیون در زمانه ای که دیگر یکه تاز عرصه های بی رقابت نیست برآیند. با این وجود مدیران منصوب شده در شبکه ها، قبل از این در سمت های مختلفی در جشنواره ها، نهادها و حتی بخش های تولیدی تلویزیون و سینما و انتشارات حضور داشته اند که کم و کیف حضور برخی گاه محل نقد و بررسی هم بوده است و حالا باید دید این مدیران جوان چگونه می توانند در امتداد برنامه های تحولی رئیس سازمان قدم بردارند و آیا این اتفاق ویژه منجر به خروجی مثبت و شگفت انگیزی هم خواهد شد؟
میثم مرادی در شبکه یک متولد ۶۱، حامد بامروت نژاد در شبکه دو متولد ۶۵، حسین شاه مرادی در شبکه چهار متولد ۶۷ و صادق باطنی در شبکه امید متولد ۶۷ همچون این مدیران بودند که فرمان شبکه های اصلی و مهم تلویزیونی به آنها سپرده شده است.
یک نکته هم در معرفی تعدادی از این مدیران حائز اهمیت بود که در مواردی گویی نتوانسته بود سنجش درستی از اعتبار و جایگاه فرد بدهد. بطور مثال در معرفی کارنامه یکی از مدیران که اتفاقاً سن و سال بیشتری هم از بقیه داشت به حضور وی در برنامه های پرمخاطب تلویزیون بعنوان کارشناس اشاره شده بود که این نوع رزومه نویسی بیشتر حاشیه سازی ایجاد کرد تا این که پیش برنده باشد.
حالا باید دید این گروه از مدیران جوان چگونه می توانند در راه تحقق شعار اصلی پیمان جبلی برای سامان دادن به جایگاه رسانه ملی در نگاه مخاطبان گام بردارند؛ آیا آنها می توانند شعار «تحول» را اجرائی کنند؟
نکته هفته؛ احکامی که پیش پیش لو می رود!
همانقدر که ماجرای لو رفتن اسامی برندگان سیمرغ جشنواره فیلم فجر عجیب و تعجب آور بود، انتشار احکام انتصابات رییس رسانه ملی، در هر کانال و گروه فضای مجازی غیر از مبادی رسمی روابط عمومی صداوسیما هم می تواند غریب و تاسف برانگیز باشد. فرقی هم ندارد با یک فاصله یک ساعته باشد یا حتی کمتر.
اینکه فضای مجازی به آسانی بتواند به محرمانه ترین حکم های انتصاب دسترسی داشته باشد و خبر انتصاب را به همراه حکم های امضا شده توسط رئیس صداوسیما منتشر کند نشان میدهد چقدر بخش روابط عمومی صداوسیما یا حتی بخش هایی که باید از این احکام صیانت می کرده اند سهل انگارانه عمل کرده اند.
اتفاقی که چند روز گذشته درباره حکم محسن برمهانی معاون جدید سیمای رسانه ملی رخ داد و ابتدا خبر انتصاب او به همراه حکمش در بعضی کانال ها و گروه ها دست به دست می شد و پیش از سایت رسمی روابط عمومی صداوسیما به فضای مجازی درز پیدا کرد.
نکته جالب تر در پی این اتفاق این است که انتشار خبر این حکم که از با اهمیت ترین ابلاغیه های سازمان صداوسیماست (چراکه معاون رئیس صداوسیما دومین جایگاه مهم سازمانی را دارد خصوصاً در معاونت سیما که نقطه عطف همه حاشیه ها و ماجراهای در رابطه با آنتن است) در وهله اول توسط حسین قرایی مدیرکل محترم روابط عمومی سازمان در توئیتر منتشر گردید و با فاصله ای روی سایت روابط عمومی صداوسیما قرار گرفت.
به نظر می رسد میراث نامبارک مسئول سابق روابط عمومی صداوسیما که قبل از این هم خبرهای مهم سازمان را ابتدا بوسیله توئیتر شخصی منتشر می کرد، به مدیران جدید این بخش کلیدی صداوسیما سرایت پیدا کرده است! این در شرایطی است که توئیتر شخصی هیچگاه نمی تواند شأن اطلاع رسانی رسمی سازمانی را داشته باشد، خاصه برای صداوسیما که باز به طریق اولی نسبت به هر سازمانی خود هویت رسانه ای دارد و هر تریبون و مدیوم رسانه ای با هر میزان از ترند جهانی در فرع آن قرار می گیرد. با این نگاه حتما صفحه شخصی توئیتر و اینستاگرام نمی تواند شانیت و جایگاه تریبون روابط عمومی صداوسیما را داشته باشد.
حسین قرایی مدیرکل روابط عمومی صداوسیماست که حالا کمتر از یک سال از حضورش در این جایگاه می گذرد. در طول این مدت در جهت تسهیل روابط و تعاملات مسدود شده ای با سازمان هم قدم برداشته است و حالا امید می رود در این راه هم به همان اندازه که اصول حرفه ای اش ایجاب می کند قدم بردارد آنچنان که در همین هفته و پس از پروسه عجیب اطلاع رسانی درباره انتصاب معاون جدید سیما، در ارسال خبر مربوط به انتصاب مدیران شبکه های تلویزیون پیش از هر کانال و گروهی و پیش از توئیترهای شخصی همه چیز بوسیله مبادی رسمی روابط عمومی کل صداوسیما اطلاع رسانی و در سایت قرار گرفت.
سینما در سیما؛ حذف سینما از سیما؟
اوایل امسال بود که یکی دیگر از برندهای تلویزیونی به تعطیلی رسید؛ برنامه «شهر فرنگ» در شبکه خبر که قریب به ۷ سال به معضلات و اتفاقات جریان سینمای ایران پرداخت. برنامه ای که کمتر حاشیه داشت و کمتر هم محل نقد و انتقاد دوستداران سینما قرار گرفت اما آنچنان که در بضاعتش بود هر هفته با حضور چهره های مختلف از منتقد و کارشناس تا فیلمساز و مسئولان به گفتگو پرداخت.
حمیدرضا مدقق مجری برنامه «شهر فرنگ» در شبکه خبر در صفحه اینستاگرام خود از تعطیلی این برنامه آگاهی داده بود که بازتاب فراوانی هم در شبکه های اجتماعی پیدا کرد و بسیاری اختتام این برنامه سینمایی را تاسف برانگیز خواندند.
حالا با تعطیلی این برنامه، دست تلویزیون از هر برنامه سینمایی خالی است، نه خبری از «هفت» شبکه سه هست و نه خبری از «نقد سینما» در شبکه پنج؛ برنامه هایی که هر یک برای چند فصل متمادی روی آنتن رفته، شناخته شده و برند شده اند و حالا یکی بعد از دیگری تعطیل شده اند.
درباره «هفت» همیشه بلاتکلیفی هایی بوده است و هر از گاهی با تغییر در مجری و تهیه کننده برای مدتی به محاق رفته است. این دفعه هم با تغییر سمت تهیه کننده این برنامه مجتبی امنیی که بعنوان دبیر جشنواره فجر امسال انتخاب شده است با یک قطعیت ۹۹ درصدی باید تیم یا حداقل تهیه کننده دیگری جایگزین شود. درواقع بعید است که امینی بخواهد با حفظ سمت همچنان تهیه کنندگی «هفت» را هم به عهده داشته باشد.
در خلا برنامه های سینمایی تلویزیون باید به برنامه های رادیویی هم ارجاع داد که برخی شان با جدیت به با اهمیت ترین مسائل سینمایی و چالش ها پرداخته اند و از حیث سوژه های روز، میهمانان مدعو و چگونگی پرداخت توفیق هم یافته اند، برنامه «سینما معیار» که هم به مساله تجاوز و جنبش می تو در فضای مجازی و هم قاچاق فیلم های روی پرده سینمای ایران پرداخت یا «سینماچی»، «پرانتز باز» از این نمونه ها هستند.
پیشنهاد هفته؛ نمایشگاه کتاب با «عصر صبا»
امسال به رغم انتظاری که از شبکه های سیما می رفت تا برنامه های ویژه ای برای پوشش رویداد نمایشگاه کتاب داشته باشند کمتر برنامه ای برای این منظور در تلویزیون در نظر گرفته شده است. برخی برنامه ها فقط آیتم هایی چند دقیقه ای به نمایشگاه کتاب اختصاص داده اند و برخی هم میان برنامه هایی هستند که دوربین را هر از گاهی به میان نمایشگاه کتاب می برند.
با این حال اگر مثل هر سال شوق رفتن به نمایشگاه کتاب را ندارید یا شوقش را دارید اما پولش را ندارید تا کتاب هایی که الان هر کدامشان چند برابر نان های باگت هستند را بخرید پیشنهاد می نماییم با «عصر صبا» از رادیو صبا همراه شوید.
این برنامه مقرر است هر روز از محل نمایشگاه کتاب روی آنتن رادیو برود و می توانید بوسیله برنامه در جریان اتفاقات نمایشگاه، کتاب ها، ناشران و حتی نظرات مردم عادی بازدید کننده از نمایشگاه قرار بگیرید.
«عصر صبا» به معرفی کتاب های تازه انتشار یافته می پردازد و با ناشران و نویسندگان شان گفتگو می کند. ضمناً اگر مشتاق حوزه طنز هستید بیشتر پیگیر برنامه خواهید شد چون تمرکز برنامه روی کتاب های طنز است.
یک نقد هم همین جا به مدیران صداوسیما در همین یک سالی که اجازه نداده اند «کتاب باز» روی آنتن برود باقی است که حداقل کاش یک یا دو برنامه کتاب محور به آنتن می رساندند تا این روزها بتواند پوششی اختصاصی از نمایشگاه کتاب باشد. خصوصاً که روز گذشته نخستین جلسه مدیران تلویزیون در نمایشگاه کتاب انجام شد و روی این رویداد فرهنگی تاکید شد جلسه ای که بااینکه در نخستین جلسه مدیران تازه آمده رخ داد و فوریت آن قابل توجه بود اما اگر مقرر است موثر باشد باید قبل از اینها بر رویداد نمایشگاه کتاب تاکید می شد.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب