فیلم فجر ۴۲ در آینه مهر؛
احمد برای جامعه امروز حرف دارد
کیت هنری: کارگردان فیلم سینمایی احمد تصریح کرد این اثر در جامعه امروز ایران حرف برای گفتن دارد.
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم سینمایی «احمد» که در قسمت سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر حضور دارد، در رابطه با دغدغه پرداختن به پرتره شهید احمد کاظمی و عمل قهرمانانه اش در زلزله بم، به خبرنگار مهر اظهار داشت: روی زندگی شهید کاظمی مطالعه می کردم. زندگی شهید کاظمی سراسر لحظات و موقعیت های دراماتیک دارد؛ مبارزات ایشان پیش از انقلاب و بعد در سوریه، فلسطین، لبنان، کردستان و بعد با شروع جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس، بعد از جنگ هم فعالیتهای ایشان در قرارگاه حمزه و برقراری امنیت شهر های مرزی غرب کشور، بعد ورود به نیروی هوایی و اقداماتی جهت راه اندازی جریان تولید موشک در نیروی هوایی با همکاری شهید تهرانی مقدم و سپس حضور در نیروی زمینی و شهادت ایشان. این دوران پر از افتخار، لحظات دراماتیک، موقعیت های جذاب و اعمال قهرمانانه بود. وی توضیح داد: در میان همه این پژوهشها چیزی که به چشم من آمد فعالیت شهید کاظمی در زلزله بم بود که به لحاظ سینمایی وجه متمایزی از یک فرمانده جنگ را در دل یک ماجرای اجتماعی داشت و به لحاظ محتوایی هم احساس کردم حرفی که با فیلم «احمد» و فعالیت قهرمانانه شهید کاظمی در دل زلزله بم می شود زد، حرف جذاب تر و به روزتری است. ازاین رو دست روی این موضوع گذاشتم و آغاز به تحقیق روی حضوروی در زلزله بم کردم که منجر به ساخت فیلم «احمد» شد. ربیعی در رابطه با اینکه با چه چالش هایی برای ساخت فیلم «احمد» مواجه گردید چون حساسیت های گوناگونی برای پرداختن به وجوه مختلف زندگی قهرمانان ملی بخصوص شهدا وجود دارد، خاطرنشان کرد: وقتی که می خواهیم از حقیقت در سینما بگوییم گرفتار چالش های شدیدی می شویم. حقیقت برای تبدیل شدن به یک فیلم سینمایی، احتیاج به دست کاری های دراماتیک دارد و فرق اش با فیلم مستند همین است بخصوص وقتی فیلم راجع به پرتره یک انسان واقعی و قهرمان ملی هست. طبیعتاً حساسیت های زیاد از طرف خانواده، دوستان، نهادهای حاکمیتی و حتی مردم وجود دارد چونکه قهرمان شان را دوست دارند و با یک زاویه دید او را شناخته اند. این که بتوانیم روایت و زاویه ای را انتخاب نماییم که چالش کمتری داشته باشد و طیف های مختلف را از لحاظ حس و حالی راضی نگه دارد و جفایی به قهرمان نشود، کار سختی است. کارگردان فیلم «احمد»، تصریح کرد: فیلمساز هم در برابر قهرمان مسؤولیت دارد. طی سال ها شاید یک فیلم از یک شخصیت و قهرمان ملی ساخته شود به همین خاطر برای فیلمساز مسؤولیت عرفی و مسؤولیت شرعی دارد که بتواند به درستی قهرمان ملی را روایت کند و حقی از او ضایع نشود. رسیدن به چنین نقطه ای احتیاج به یک مراقبتی از جانب خود فیلمساز دارد. در مقام پژوهش باید ابعاد مختلف شخصیت را بشناسد و به لحاظ پرداخت بگونه ای عمل کند که مخاطب با قهرمان همزادپنداری و بر پرده سینما همه طیف های مخاطب را با خود همراه کند. سینما آینه درون فیلمساز است، فیلمساز باید به آن قهرمان باور داشته باشد و خویش را به آن قهرمان نزدیک کند تا روایت اش روایتی از دل برآمده، از سر باور و صادقانه باشد. در سینما نمی توان ادا درآورد، سینما جادویی است که مشت انسان ها را باز می کند. اگر فیلمساز به سوژه اعتقاد و باور نداشته باشد طبیعتاً به دل مخاطب هم نمی نشیند. کارگردان فیلمهای «لباس شخصی» و «ضد» در رابطه با زاویه نگاهی که در فیلم «احمد» مدنظر قرار داده با عنایت به دغدغه سیاسی موجود در ۲ تجربه قبلی خود، خاطرنشان کرد: فیلم «احمد» در ارتباط با حضور شهید کاظمی در ۲۴ ساعت اول زلزله بم است. طبیعتاً زندگی اجتماعی ما بی ربط به سیاست نیست. بخشی از هر اتفاقات که در هر پدیده ای در جامعه با آن سر و کار داریم، بشدت در رابطه با مسائل سیاسی است. معتقدم زندگی و مذهب بدون سیاست معنا ندارد. طبیعتاً این وجه سیاسی کار هم در فیلم «احمد» دیده می شود. ربیعی در رابطه با لوکیشن های استفاده شده برای بازسازی مقطع زمانی مدنظر از زلزله شهر بم، توضیح داد: یکی از چالش های اصلی ما برای تولید فیلم «احمد» انتخاب لوکیشن بود. بیشتر از ۹۰ درصد فیلم ما در فرودگاه شهر بم روایت می شود و پیدا کردن چنین لوکیشنی خیلی ما را به چالش انداخت. فرودگاه های مختلف در شهر های مختلف را بررسی کردیم و در نهایت با همکاری نیروی هوافضای سپاه بخش اعظمی از کار را در پایگاه هوایی قدر در فرودگاه مهرآباد و بخش دیگر را با همکاری هوانیروز سپاه در فرودگاه فتح در کرج کار کردیم. بخشی را هم در فرودگاه شهر بم کار کردیم. کارگردان فیلم «احمد» در رابطه با این مورد که چرا کمتر کارگردانی به علل مختلف به سراغ ساخت فیلم در ژانر حادثه ای می رود و کمتر فیلم هایی در این حوزه ایجاد می شود، خاطرنشان کرد: فیلم در رابطه با یک حادثه بخصوص اگر حادثه طبیعی باشد، برای فیلمساز خیلی ریسک دارد. درآوردن روابط انسانی در دل یک حادثه به علت این که خود حادثه عظمت دارد، خیلی کار دشواری است. به علت عظمت حادثه، کارگردانی فیلم کار ساده ای نیست و باید به نکات مختلف شامل تولید، مردم، جلوه های ویژه و غیره توجه گردد. فیلمساز باید ذهن خویش را منجسم کند و فیلم را به نقطه ای برساند که هم آن عظمت به خوبی درک شود و هم لحظات دراماتیکی را خلق کند که برای مخاطب عظیم بودن اصل درام و همینطور کاراکترها، قابل درک و فهم باشد. علتی که بسیاری از فیلمسازها به سراغ این مدل فیلمها نمی روند به علت حجم مسؤولیتی است که بر دوش کارگردان است. اگر کارگردان نتواند از پس کار بر بیاید هم انرژی ها و سرمایه ها و هم آبروی حرفه ای خویش را به باد می دهد. ضمن این که وقتی یک شخصیت واقعی و حادثه واقعی را که مردم با آن آشنایی دارند روایت می کنید، اگر نتوانید آنرا باورپذیر نشان دهید شکست عظیمی خورده اید. وی تصریح کرد: من احساس کردم در این زمانه ساخت فیلم «احمد» هم برای ما، هم برای جامعه لازم است، حرفی که می زند حرف امروز جامعه است. ضمن این که می خواستیم پس از ۲۰ سال یادی از مردم بم داشته باشیم و نگذاریم خاطرات آن شهید بزرگوار و اتفاقی که در بم افتاد فراموش شود.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب